#به_قلم_خودم
آشیانهٔ پرنده‌ها کلاس درس طبیعت به ماست.
مادر تا زمانی که جوجه‌هایش سر از تخم در بیاورند، حامی آشیانه‌ است. بعد از بیرون آمدنشان زیر پر و بالشان را می‌گیرد تا از آب و گل در بیایند؛ راه پرواز را نشانشان می‌دهد و رهایشان می‌کند.
پرنده، خودش تجربه می‌کند. به دل حادثه می‌زند؛ اوج می‌گیرد و فرود دارد.
من هم این‌گونه آموخته‌ام که بگذار فرزندت خودش بیاموزد. تو راه را نشان بده؛ بگذار پرواز کند و از تجربه‌ها درس بیاموزد.
بند وابستگی را از پایش باز کن، تا اوج گرفتنش را ببینی.
از دور ایستادم و نظاره کردم.
اما این میان موانعی هم پیدا می‌شود؛ مثل پدر مهربانی که دلش نمی‌آید دخترجانش از گل نازک‌تر بشنود. نمی‌گذارد تلخی حقیقت، به‌کام دردانه‌اش بنشیند و خیلی چیزهای دیگر.
مادرانهٔ من مادرانه‌ای کافیست، عاشقانه دارد؛ نیش دارد به‌حد اعتدال.
اندازهٔ هر چیز که کم یا زیاد شد، بدقواره می‌شود.
قانونی نانوشته نیست که مادر، بار زندگی فرزندان را به‌دوش بکشد تا آخرین لحظات نفس کشیدنش. به‌قدر کفایت مادری کند کافیست؛
به‌قدر کفایت!

چند روزی است، زبان برخی از ما مایل شده به بیان عبارتی از سوی یک نفر که ناخواسته و طوطی‌وار تکرار می‌کنیم، حتی در رسانه‌هایمان.
چطوری جون دل، سر کیفی عزیز و چند جمله‌ی دیگر.
بانو ما یادمان رفته خودت به ما آموختی، قربان صدقه رفتن‌ها را. همان وقتی که قد و قامت پسرانت را می‌نگریستی و می‌گفتی: قرة عيني و ثمرة فوأدي.
خدای فاطمه؛
مهربانی را از دل بر زبان‌هایمان هم جاری کن، تا نرمتر سخن بگوییم.

هیچ کس حق ندارد، هیچ ‌کس حتی شوهرش.
که به زنی بگوید: تو نسبت به فرزندت ظالمی خدا دیگر بچه‌ای به تو نمی‌دهد، مادری کردن لیاقت می‌خواهد.
تعریف ظلم و لیاقت داشتن از نگاه شما چیست؟
تربیت گاهی نیش دارد و گاهی نوش.
بعض فروخورده‌ی زنی که چندین بار در تجربه‌ی مادری مجدد شکست خورده را سنگین‌تر نکنید.
خودش از درون می‌سوزد نیازی به شعله افکندن شما ندارد.
اگر چه به روی خودش نمی‌آورد.
بدانید دل مانند سدی است که اگر بشکند یک شهر را با خودش به زیر آب می‌برد.

‍ چه کرده‌ای با دل من
و چگونه تسخیر کرده‌ای ذهنم را
که هر کجا می‌روم و با هر که می‌نشینم
همیشه در مقابل چشمانم قرار داری.
تنها هم که می‌شوم
باز هم نمی‌شود تو را از یادم پاک کنم.
اگر مقصدت دیوانه شدنم بود
دیوانه شدم آقا!

چنان یاد تو در ذهنم حک شده
که هر فولادی را سوهان کنند
باز هم توان پاک کردن یاد تو را ندارد
و چنان از محبتت کاخی ساخته‌ام در کوخ دلم
که کوهی اگر روی دلم آوار شود
روی دیوار محبت تو خراشی نمی‌افتد.

این کار، کار توست.
به من اگر بود
حتّی یک لحظه هم یادت نمی‌کردم
و کلبه‌ای از محبت تو
در خانۀ دلم نبود.

حالا که چنین عنایت کرده‌ای
به بی‌سر و پایی چون من
کاش می‌گفتی
تو که این طور مرا دیوانۀ خویش کرده‌ای
چرا از یک شب بخیر دریغ می‌کنی؟
مگر شنیدن یک شب بخیر از زبان تو
برای دیوانه‌ای چون من زیاد است؟

شبت بخیر

#بهانه_بودن
#شب_بخیر
#محسن_عباسی_ولدی

#آیت_الله_جوادی_آملی

?حضرت امیر علیه السلام در نهج البلاغه می فرماید:

?«صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَالْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَالاِْحْتِمالُ قَبْرُ العُيُوبِ. الْمُسَالَمَةُ خَبْءُ الْعُيُوبِ، وَمَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ»؛

?سينه شخص #عاقل‏ صندوق اسرار اوست و «خوشرویى‏» دام #محبت است و «تحمل ناراحتي‏ها» قبر #عيوب است، سؤال و پرسش وسيله پوشاندن عيبها است و آنكس كه از خود راضى‏ باشد خشمگين بر او زياد خواهد بود.

?حضرت در اینجا می فرماید سینه یک انسان عاقل صندوق رازهای اوست لذا این رازها را تنها برای افرادی بگویید که از آنها درس اخلاقی می گیرند. همچنین به ما توصیه شده است که صدر را باید مشروح کرد؛ «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» اما کلیدش باید به دست خود انسان باشد. کلید دل، زبان است در نتیجه نباید انسان هر جایی زبان باز کند و سخن بگوید.

?ما در #جامعه زندگی می کنیم و موجودی اجتماعی هستیم، بدون ارتباط با دیگران زندگی میسور نیست و از طرف دیگر ارتباط بدون پیوند قلبی سازنده نخواهد بود در نتیجه برای اینکه شما دوست دیگران باشید و دیگران دوست شما باشند «وَالْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ»، گشاده رویی، تحمل و ادب آن توری است که در اقیانوس عظیم جامعه، دل های افراد را صید می کند.

? ما یک «محبت» داریم و یک «مودت»؛

?#مودت، پاک تر و منزه تر از #محبت و به عشق نزدیکتر است لذا در رابطه با اهل بیت علیهم السلام فرمود «قل لا اسالکم علیه اجرا الا المودة فی القربی»، از طرف دیگر این نکته را مورد تاکید قرار می دهد که شما پیروان قرآن و عترت باید دو اصل را رعایت کنید؛

?یک مودت داشته باشد و دوم اینکه مودت شما تنها در این خاندان استقرار داشته باشد چراکه دوستی به تنها مشکلی را حل نمی کند، دوستی اهل بیت(عليهم السلام) را بسیاری از افراد که شیعه نیز نیستند در دل دارند، اما مودت #یعنی تمام دوستی و دوستی تمام! و دیگر علائق نیز باید در این مسیر باشند.

? حضرت فرمود «وَالاِْحْتِمالُ قَبْرُ العُيُوبِ»؛ انسان اگر #تحمل داشته باشد، هم عیب دیگران را می پوشاند و هم عیب خود او پوشانده می ماند و آبرویش #حفظ می شود،

? در ادامه نیز می فرماید «وَمَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ»؛ کسی که از خودراضی است تحمل نقد و شنیدن #نقص خود را ندارد تا بتواند به آنها آگاه شود و خود را اصلاح کند لذا با همین #عیوب در جامعه ظاهر می شود و دشمنان فراوانی پیدا می کند.

?96-12-03
#درس_اخلاق
#آیت_الله_جوادی_آملی