درد و دلهای مادر دختری از جنس درک کردن است. میشود مادر نشده باشی اما مادرانگی کنی.
همین که قدم بر میدارم برای حضور.
دلم لیست درد‌ها و خواسته‌ها را ردیف کرده و تیک میزند.
عطر فضا مشام را قلقلک می‌دهد و جان را می نوازد.
خودم را در آغوشت رها می‌کنم و زبان دل بی وقفه تکلم می‌کند.
چشم می‌بارد.
سبکبار خیره می‌مانم به قابِ بهشتی ضریح
مادرِ تمام دختران ایران
#به_قلم_خودم

انقلاب بیش از هر چیز برای ما یک
ابتلای الهی و آزمایش تاریخی اجتماعی ست.
و در جریان این ابتلا باید
رنج، محرمیت و مصائب را
با آغوش باز بپذیریم و از طولانی شدن آن نهراسیم.
- شهید جهان آرا -

#به_قلم_خودم
از معنویت روضه‌های این دوماه که بگذریم، به برکات دنیوی می‌رسیم که یکی از آن‌ها سنت ازدواج است.در میان جماعت مذهبی حس مادرانهٔ پسردارها اوردوز می‌کند. همین که پا به این مجلس معنوی می‌گذارند، نگاهشان زاویه‌ای 360 درجه پیدا می‌کند؛ تا دختر مجردی از جلوی چشمانشان عبور کند. نگاهی کارشناسانه به قد و قامت دختر می‌اندازند؛ بالا و پایین می‌کنند و اگر به دلشان نشست و متناسب بود، میزان خیال پردازی‌شان به اوج می‌رسد و دختر از همه جا بی‌خبر را خیالی پای سفره‌ی عقد با پسرشان می‌نشانند.
اگر متناسب نبود هم سراغ پروژهٔ بعد و احداث تصویر خیالی جدید و حتی مکان جدید می‌روند!
حالا این مادران را در ذهنتان توی راهروهای مدرسه علمیه خواهران تصور کنید. من که خیلی با این تصویر مواجه شدم.
به این مادرها باید توصیه‌ کرد اگرچه انتخاب عروس در مجالس مذهبی و مدارس علمیه گزینهٔ خوبی است، ولی کل مسئله نیست!

#به_قلم_خودم
کوه یخ را دیده‌ای؟! حجمی‌ست بسیار بزرگتر از آنچه نشان می‌دهد.
غم این روزهایم چیزی شبیه همان کوه یخ است در دریای قلبم که من اندکی از آن را به نمایش می‌گذارم.
شاد نشان دادن خودم به دیگران کار سختی است. باید این روزهای غم بگذرد تا آرام شوم.
این روزها به نشانه‌ها دقت می‌کنم، حتی کوچکترین‌هاشان.
تازگی‌ها نگین کوچکی به دستم رسیده نشان می‌دهد که هنوز حواس‌شان به من هست. امید در دلم روشن می‌شود. این تکه سنگ برایم حرف‌ها دارد. چقدر زائر دیده، چه حاجت‌هایی را که نشنیده و حالا که به دستِ منِ زیارت‌نرفته رسیده؛ آمده تا دلم را آرام کند. با همه‌ی کوچکی‌اش، برای من بزرگترین دلخوشی‌ست. خصوصا
این‌ روزهایی که محرم متفاوتی را در کنج خانه تجربه می‌کنم.

دنیا، کرونا، فقر، غم، غصه، مرگ و فشار زندگی باعث شده کم بیاوریم.
این‌ها که گفتم همه‌اش بغض شده و دارد راه گلو را می‌بندد.
اشکِ برای تو مقدس است! همه‌ی این بغض‌ها را خرج می‌کنم برای غمِ مقدسِ تو تا اشک روی اشک سیل شود و بِبَرد غم هایم را‌‌ حسین جانم!
می‌گویند:"رنج برای کشیدن است"، به جان می‌کشم‌. این دلِ تنگ دیگر چیزی نمی‌خواهد جز ظهور، که تنها دلخوشیِ ماست برای سامان یافتن اوضاع جهان، و تنها دلخوشی من برای سامان دلم.
#به_قلم_خودم