#به_قلم_خودم
کوه یخ را دیده‌ای؟! حجمی‌ست بسیار بزرگتر از آنچه نشان می‌دهد.
غم این روزهایم چیزی شبیه همان کوه یخ است در دریای قلبم که من اندکی از آن را به نمایش می‌گذارم.
شاد نشان دادن خودم به دیگران کار سختی است. باید این روزهای غم بگذرد تا آرام شوم.
این روزها به نشانه‌ها دقت می‌کنم، حتی کوچکترین‌هاشان.
تازگی‌ها نگین کوچکی به دستم رسیده نشان می‌دهد که هنوز حواس‌شان به من هست. امید در دلم روشن می‌شود. این تکه سنگ برایم حرف‌ها دارد. چقدر زائر دیده، چه حاجت‌هایی را که نشنیده و حالا که به دستِ منِ زیارت‌نرفته رسیده؛ آمده تا دلم را آرام کند. با همه‌ی کوچکی‌اش، برای من بزرگترین دلخوشی‌ست. خصوصا
این‌ روزهایی که محرم متفاوتی را در کنج خانه تجربه می‌کنم.

هوالحبیب
سلام ای مهر فروزان
چشمانم که به گنبد حرمتان می افتد، انگارهمه چیز را یک دفعه فراموش میکنم و اشک هایم خشک میشوند.
ای ملیکه حضورت خستگی را از خاک و زمین قم برداشته است.
بانو جان نسیم یادت دلهایمان را به میهمانی نور میبرد.
دریای جانها خروشان از توست.
از تو دوریم اما با یادت دستانمان را در دستان ضریحت با گره ای محکم می بندیم و دخیل بارگاه تو میشویم.
بوی سیب عطر حرمت مرابه یاد شنیده هایم از حرم ارباب می اندازد.
میوه ی دل امام کاظم علیه السلام!
نور چشمان نجمه خاتون!
دختری را در حق پدرو مادرتان تمام کردید.
شما شانه هایی صبور برای سبکبالی ام هستید.
حرمتان برای من بهشتیست، بهشت را به همین سادگی تصرف میکنم.
#به_قلم_خودم
#ولادت_حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها
#روز_دختر
تبریک به همه ی ما که دختر بوده و هستیم برای پدرومادرمون.
زودتر تبریک گفتم تا مزه اش شیرین بمونه و عیدی مون زودتر طلب کنیم از حضرت بانو.