#به_قلم_خودم
#محرم

(محرم، سیاه پوش داغی سترگ، از راه می رسد، داغی مثل آه بلند فرات و گلوی سوخته خورشید، مثل مجمر چشم هایی نگران و عطش هایی سربریده.)

داغی سترگ، که فرات پریشان و بی‌تاب به خاطرش تنش را به این سو وآن سو می‌زند.
موج‌موج‌سخن‌، در دلها قصیده‌ی شور می‌سازد. قصیده‌ای که طبع لطیف نمی‌خواهد. بلندی‌اش تا خدا می‌رسد و دنباله‌اش را خدا گرفته‌است.
کافی‌است، تا هق‌هق گریه را سر دهی.
دلهای غریب دیروز، قریبانه به هم وصل می‌شوند.
قصیده‌ای که قافیه‌قافیه‌اش به حسین علیه‌السلام ختم می‌شود.
در طول سال زیر شعله‌ی دلت شمعک حب حسین روشن است و محرم که می‌رسد، آتش به جانت زبانه می‌کشد.
به جای دود، عطرسیب هوا را پر کرده است. نه آن سیبی که حوا را از بهشت راند.عطرسیبی که تو را به اعماق بهشت پرتاب می‌کند.

#به_قلم_خودم
#محرم
#آسیب_ها
#رویش
محرم آمد و در این بی رونقی بازار،بازار پرچم فروشان داغ است. موج پرچم‌ها دلها را بر باد داده است و باز هم بوی کربلا به مشام می‌رسد.
اشکی پرثواب از چشمها روانه می‌شود. داغ کهنه تازه می‌شود.
هیئت ها آماده‌ی پذیرایی از عزادارانند.
هیئت هایی بصیر که دل و خاطرمان از ایشان جمع است
و درعوضشان هیئت‌هایی که پُر شده از امام حسینِ غیر انقلابی… بسی دلمان را خون می‌کنند. آسیب شان به محرم و صفری که احیا‌کننده‌ی اسلام است،(همانی که امام راحل فرمود) جبران ناپذیر است.
همانهایی که شکم‌های عزادارانش تا خرتناق پر است
و گوشهایشان پر از اراجیف جاهلان شده و جایی برای شنیدن حق باقی نمی‌ماند.
این هدف گمشده‌ی (امر به معروف و نهی از منکر)قیام امام حسین‌علیه‌السلام را وصله‌ی ناجور می‌بینند و از آن سخنی به میان نمی‌آورند.
همین‌هایی که دنبال مد برای لباس عزا هستند.
همین‌هایی که شریفترین خون‌های ریخته شده در راه اسلام را دعوای قبیله‌ای می‌‌دانند.
همین هایی که با خرافات سر مردم را گرم می‌کنند.
اگر از این داغ و غصه جان بدهیم کم است.
چه کردیم که هدف گم شد؟!
یکی از دلایل اوضاع آشفته‌ی کشور، مغفول ماندن این هدف مقدس است.
به خودمان رسیدیم و از دیگری غافل ماندیم.
یادمان رفت نهی از منکر کنیم، زمانی که زیاده خواهی را دیدیم و خودمان هم زیاده خواه‌تر شدیم
و هزاران درد دیگر که مجال سخنم نیست.
حواسمان باشد، اگر یک ضربه به دین بزنیم، هزاران ضربه‌ی مهلک‌تر در انتظارمان است.
برخی از آنهایی که حجتند یا نشانه‌اند از اصل غافل ماندند.
مابه عنوان مسلمان برای دفاع از حیثیت دین وظیفه داریم، اسلام هنوز هم در خطر است.

#به_قلم_خودم
کاسه‌ی سفالی از دستانش سر خورد، به زمین افتاد و تکه‌تکه شد. تکه‌ها را جمع می‌کرد و حسرت می‌خورد. دیروزش را به خاطر آورد، که دوستش با چه حالی از کنارش رفت. صدای شکسته شدن ظرف بلوری دلش را شنید. به خودش تسلی می‌داد، اشتباه از دوستش بود.
اما دلش لرزید، دختر!حق نداشتی، دلش را بشکنی.
الان تو ماندی و دلی شکسته، که خدا دور و برش را گرفته، تا از هم نپاشد. مگر می‌شود، با خدا هم طرف شد. جای شکستگی و تکه‌‌ها که از بین نمی‌رود.خدای دلهای شکسته، خدای توبه کنندگان هم هست، ناامید نباش. تلفن را برداشت و… .

ماشین‌ ظرفشویی‌ می‌خرد، تا‌ به ‌زحمت‌ نیافتد. دیگری‌ همین ‌که‌ ظرفها ‌را ‌لب‌ جوی ‌می‌برد ‌و‌ یا‌ شیر ‌آب ‌را‌ باز‌ می‌کند،‌ صدای‌ آب‌‌ او ‌را‌ آرام‌ می‌کند‌ و ‌خستگی‌ها‌ را به‌ جریان‌ آب ‌می‌سپارد‌ و‌ غمها‌ را به‌ همراه‌ ظرفها ‌از‌ چهره ‌می‌شوید. آرامش ‌را‌ گم‌ کرده‌ و ‌از ‌این‌ کلاس ‌به‌ آن‌ کلاس ‌در جست‌وجوی ‌آن ‌است،‌ استرس‌ دارد ‌و‌‌ اسلایم ‌یا اسپینر‌ می‌خرد ‌تا آن‌ را‌ کاهش‌ دهد، استرس‌ها‌ را‌ با‌ ورز‌دادن ‌خمیر‌نان‌،‌پخت نان ‌در‌تنور‌ رها‌ می‌کند. مشکلات‌ را‌ همانند‌ کوه‌ می‌بیند،‌ مشکلات ‌را‌ در‌آسیاب ‌صبر‌‌ و ‌امید‌ خرد‌ می‌کند. کارهایش ‌را‌ به‌ دیگری‌ می‌سپارد، دیگری‌ علاوه‌بر انجام‌ ‌کارهایش‌ برای‌‌ کمک‌ به ‌دیگران‌ می‌شتابد. هردو زن هستند اما این کجا و آن کجا… . نبی‌(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) ‌چه ‌خوب ‌می‌دانست، ‌‌روحیات ‌و‌ خلقمان‌ را ‌که ‌امور منزل ‌را ‌به‌ دخترش ‌و به‌ ما‌ سپرد.

در خانه ي ما يك استعمارگر و متجاوزبه حقوق والدين به تمام معنا قد علم كرده است.
من و همسر جان مظلومانه تحت سلطه ي اين روباه نوجوان قرار گرفته ايم. خيلي ظريف و سياست مدارانه عمل مي كند. با پول تو جيبي هايش هم سازمان تجارت جهاني راه انداخته و از طريق منبع مالي اش پدر بزرگ عزيز روزانه تامين مالي ميشود.
ديشب طي عمليات خرابكارانه به پتوي نازنين من هم رحم نكرد و آن را به عنوان جزيي از مستعمرات تصاحب نمود. همه ي نقشه هاي خبيثانه اش را در مركز فرماندهي داخل اتاق و به حالت دراز كش روي تخت در سر ميپروراند.
ظلم تا اين حد كه حتي خواب راحت را از تو بگيرند. دختر جان لااقل پتوي مرا پس بده. خوب ميداني، كه من جز در لحاف خود خواب راحت ندارم. نيمي از روسريهايم را كه ربودي، از حالت چشمهايت هم مشخص است كه براي مانتوهايم نقشه كشيدي.
گفتم:(تا بداني كه از همه چيز مطلعم).
دست از تشويش اذهان عمومي بردار و كمتر نزد عزيزجان از من گله كن.
ابوي گراميتان هم كلاً در مورد اقدامات جنابعالي راي ممتنع دارد و خود را وارد بازي سياست نميكند.
بايد قيامي راه بيندازم و سازمان حمايت از حقوق مادران را افتتاح كنم، تا سايه اين ظلم را از سر خود بردارم.
شايد هم طي اقدامات آتي تحصني در آشپزخانه آغاز شود و حال شخص مورد نظر حسابي سر جايش بيايد.
اگر خدا فرزنداني ديگر عنايت كند، كاخ سلطنتي شخص مورد نظر فرو ميريزد. ان شاالله را غليظ ادا بفرماييد.
پ.ن:مزاح بود، تمام زندگي پدر و مادر براي فرزندان است.
#به_قلم_خودم