نقل است که چون حاتم به بغداد آمد خلیفه را خبر کردند که: زاهد خراسان آمده است. او را طلب کرد و چون حاتم از در درآمد، خلیفه را گفت: «ای زاهد!»

خلیفه گفت: «من زاهد نِیَم که همه دنیا زیر فرمان من است، تویی زاهد»

حاتم گفت: نه تویی زاهد! که خدای تعالی می فرماید: (قُل متاعُ الدنیا قلیل) و تو به اندک، قناعت کرده ای. زاهد تو باشی که من به دنیا سر فرو نمی آرم. چگونه زاهد باشم؟»

تذکرة الاولیاء - ص 262

?ناامید نکردن یه حرفه، ناامید نشدن یه حرف.

■ گاهی ما دیگران رو ناامید نمی کنیم؛ ولی خودمون ازشون ناامیدیم.

■ اهل بیت علیهم السلام نه ناامید می کردن و نه به این راحتی از کسی ناامید می شدن. مگه می شه به این راحتی ناامید بشن؟

■ توی کربلا هم که باشن و بین این همه آدم خبیث، بازم امید دارن یکی بیاد سمت خدا

خداوند به حضرت داود (علیه السلام) وحی کرد: که به خلاده، دختر اوس، مژده بهشت بده و او را آگاه کن که هم نشین تو در بهشت است.

? داود (علیه السلام) بر در خانه او رفت و در زد. خلاده در را باز کرد، تا چشمش به حضرت داود (علیه السلام) افتاد، او را شناخت و گفت: آیا درباره من چیزی نازل شده است که به اینجا آمده ای؟

? حضرت داود (علیه السلام) گفت: آری.
خلاده عرض کرد: آن چیست؟
داود (علیه السلام) فرمود: آن وحی الهی است.

? خلاده گفت: آن زن من نیستم، شاید زنی هم نام من است. من در خود چیزی نمی بینم که درباره ام وحی شود؛ ممکن است اشتباهی شده باشد.
داود گفت: کمی از زندگی خود برایم بگو.
خلاده گفت:

✨ هر درد و زیانی به من رسید صبر و تحمل کردم و چنان تسلیم رضای خدا بودم که از او نخواستم آن را بر گرداند، مگر به رضای خودش و به جای آن عوض نخواستم و شکر کردم.
حضرت داود (علیه السلام) گفت: به همین جهت به این مقام رسیده ای ✨

? امام صادق (علیه السلام) پس از ذکر این ماجرا فرمود: این است دینی که خداوند، آن را برای بندگان صالحش پسندیده است

? چهل موضوع / 339 داستان نویسنده : کاظم سعیدپور

#حکايت

?مدیریت داشته ها?
افرادی که موفق شدند کاری های بزرگی را انجام
دهند اینگونه نبود که دارای امکانات فراوان، ویا دارای شانس باشند، ویاشب خوابیده باشند وصبح کسی بیاید کار تمام شده را تحویل آنها داده باشد، بلکه سعی کردند آنچه دارند را بدرستی مدیریت کنند، وازآنها لذت ببرند متاسفانه گاهی آنقدر از نداشته ها متأثر می شویم که از داشته خود لذت نمی بریم .
?معمولا در مهمانی ها وقتی عده ای بهم می رسند سوالاتی از هم می پرسند ،از جمله این سوالات این است سن شما چقدر است وقتی جوابی می شوند یا می گویند شکسته شدی ویا می گویند خوب ماندی.
? بیاد دارم، در یکی ازین مهمانی ها از کسی پرسیده شد شما چندسالتان است واو عددی را گفت، مثلا گفت 60سال به اوگفته شد خوب ماندی.
گفت بخاطر دو چیز ،یکی آنکه در زندگی ام حرص چیزی را نخوردم ،ودیگری آنکه از آنچه داشتم لذت بردم.
?این جواب برای من- که آنجا نشسته بودم- جالب بود زیرا معلوم می شود اگر کسی آنچه دارد را درست مدیریت کند، ودر برابر خواسته های خودش که گاهی انسان را به زحمت می افکند وموجب حسرت خوردن وغم واندوه می شود بایستد - یعنی در حقیت علیه زیاده خواهی نفس خویش شورش کند وبه او نه بگوید- زندگی آرامی خواهد داشت.
البته اینکار-نه گفتن به خواهشها وزیاده خواهی نفسانی- یک شبه محقق نخواهد شد بلکه نیاز به تمرین وممارست فراوان دارد.
به تعبیر دیگر، یکدفعه نمی توان تمام غذای بشقاب را تمام کرد بلکه می بایست با قاشق کم کم آنهارا خورد، در همه کارها نیز باید اینگونه عمل کرد.یکی از پند های خوب استاد بزرگوارم این بود که همیشه قدمها را کوچک اما محکم بردار
?بنابراین راه زندگی با آرامش قانع بودن به داشته هاست وراه آنهم مدیریت درست آن چیزی است که داریم دراین صورت حسرت به سراغمان نخواهد آمد بلکه از زندگی لذت خواهیم برد وارامش که گمشده امروز بشر است را خواهیم داشت.

امام علی علیه السّلام:
عبادت کننده ای که عبادتش از روی فهم و دانایی نیست، مانند الاغ آسیا است که فقط به دور خودش می‌گردد و از جای اولش دور نمی‌شود.
دو رکعت نماز شخص دانا، بهتر از هفتاد رکعت نماز شخص نادان است.
زیرا وقتی فتنه و تباهکاری به شخص دانا روی می‌آورد، او به وسیله دانش خود، از آن بیرون می‌رود.
ولی وقتی فتنه به جاهل و نادان رو می‌آورد، او را به دلیل نادانی اش گمراه می‌کند.

?بنادر البحار، جلد ۱، صفحه ۱۲۴
(به نقل از جلد ۱ بحارالانوار)