#بهار_نوشت
#ماه_مبارک_رمضان
بسته را باز می‌کنم و سبزی‌های کف سینی را دسته‌دسته پاک کرده و توی کاسه می‌ریزم. ریحان خوش عطر، تربچه نقلی که لپ‌هایش گل. انداخته، عطر تند نعنا و بوی نامطبوع پیازچه در فضای اتاق پیچیده. کمی بعد سبزی ‌ها توی آب غوطه ور خواهند شد. مثل سبزی‌های در آب ما هم غوطه‌ور در برکت و رحمت الهی می‌شویم.
این‌ها با هم نوید سفره‌ای را می‌دهند، که نزدیک اذان مغرب روی زمین پهن خواهد شد. سبزی در کنار پنیر، زینتی برای سفره‌‌ی ساده افطار است و با سفره‌ های رنگینی که در طول سال چند صدبار باز و بسته می‌شود فرق دارد. سفره‌های رنگین چنین برکتی را ندارند. گاهی همین سادگی‌ها زیباست.
ماه میهمانی خدا هنوز نیامده برکاتش را پیش‌پیش برایمان فرستاده است.
درطول سال با دعا طلب برکت در رزق می‌کنیم، در حالی که خدا یکباره تمام برکاتش را در این ماه سرازیر می‌کند.
کاهلی از ماست که ظرف وجودمان گنجایش اندکی دارد.
مَثَل همان شعر:
گر گدا کاهل بود
تقصیر صاحبخانه چیست؟!