خدایا شکرت بابت نعمت شگفت‌انگیز سلامتی
بقیه ی نعمت‌‌ها و مواهبت زیر سایه‌‌ی همین موهبت بزرگ‌ قابل دسترسیه.
الهی هیچ خونه ای مریض نداشته باشه.آمین❤️

?بهترین روش امر به معروف و نهی از منکر چیست؟

#یاران_امام

?یا من هو بکل مکان?

ای آنکه در همه جا هستی ، در هوای تو نفس می کشیم، هوایمان را داشته باش

✨ تقویم در برابر اوقات ما کم است
گوش فلک برای شکایات ما کم است

هر روز با همیم و نمی دانم از چه رو
حس می کنم که وقت ملاقات ما کم است…✨

? بیماری اجتماعی را کسی که خود بیمار است نمی‌تواند مداوا کند

?اگر در بیماری‌هاى جسمى احیاناً یک بیمار بتواند بیمار دیگرى را معالجه کند، در مداواهاى روحى و اجتماعى میسر نیست. خودسازى بر جامعه‏‌سازى مقدم‏ است.

?على علیه السلام فرمود: «به خدا سوگند من شما را به هیچ کارى فرمان ندادم مگر آنکه پیش از آنکه فرمان دهم خودم به کار بستم، و از هیچ چیز شما را منع نکردم مگر آنکه پیش از آنکه شما را منع کنم، خودم از آن دورى کردم».

? همچنین آن حضرت فرمود: «آن کس که خود را در مقام امام و رهبر مردم قرار مى‌‏دهد، نخست خود را تعلیم دهد، سپس مردم را. معلم و مؤدّب خویشتن، بیش از معلم و مؤدّب دیگران شایسته اکرام و احترام است».

? استاد مطهری، مجموعه آثار، ج24، ص97

#گزیده_کتاب

زیبایی واقعی انسان درچیست؟
روزی شاگردان نزد حکیم رفتند و پرسیدند:
«استاد زیبایی انسان در چیست؟»

حکیم 2 کاسه کنار شاگردان گذاشت و گفت:
به این 2کاسه نگاه کنید اولی از طلا درست شده است و درونش سم است و دومی کاسه ای گلیست و درونش آب گوارا است، شما کدام را میخورید؟»
شاگردان جواب دادند:
کاسه گلی را.
حکیم گفت:
آدمی هم همچون این کاسه است. آنچه که آدمی را زیبا میکند درونش و اخلاقش است. باید سیرتمان را زیبا کنیم نه صورتمان را…

#حکایت

?امروز، بارش باران بهاری در کربلای معلی

لقمان حکیم گوید:

روزی در کنار کشتزاری از گندم ایستاده بودم
خوشه هایی از گندم که از روی تکبر
سر برافراشته و خوشه های دیگری که از
روی تواضع سر به زیر آورده بودند
نظرم را به خود جلب نمودند
و هنگامی که آنها را لمس کردم،

•• شگفت زده شدم ••

خوشه های سر برافراشته را تهی از دانه
و خوشه های سر به زیر را
پر از دانه های گندم یافتم
با خود گفتم: در کشتزار زندگی نیز
چه بسیارند سرهایی که بالا رفته اند
اما در حقیقت خالی اند.

? زیبایی‌های “سجده”
اگر بخواهیم نماز در وجود ما تأثیرگذارتر باشد، غیر از رعایت احکام و آداب در کل نماز، قسمتی از نماز که باید آن را با طول دادن و توجه بیشتر اجرا کنیم «سجده» است. سجدۀ طولانی و با توجه، در از بین بردن کبریایی ما و جا انداختن عظمت و کبریایی خدا در دل ما خیلی اثر دارد.

?از آنجایی که خدا می‌دانست چه آثار و برکات فوق‌العاده‌ای در سجدۀ نماز وجود دارد و بندگانش در حالت سجده چقدر به او نزدیک هستند، در هر رکعتی دو تا سجده گذاشته است. شما هم از آن ابتدای نماز که «الله اکبر» گفتی، عشقت به آن لحظات سجده باشد. بگو: «جانم! الان یک رکوع می‌روم، بعد می‌روم به سجده.» تا از سجدۀ اول بلند شدی، انگار قلبت دارد از قفسۀ سینه بیرون می‌آید، دلت دارد از جا کنده می‌شود که خدا صدا می‌زند: «صبر کن عزیزم، دوباره برو به سجده» از سجده که می‌خواهی بلند شوی مثل این است که می‌خواهند نفست را بگیرند. این‌قدر سجده را دوست داری!

✨بعد از سجدۀ دوم، دیگر نمی‌توانی بلند شوی. می‌گویی: «خدایا من نمی‌خواهم از سجود در خانه تو سر بردارم» خدا می‌فرماید «دستت را بده به من عزیزم، می‌دانم تو دیگر نمی‌توانی، می‌دانم دیگر دوست نداری سر از خاک در خانه‌ام برداری، می‌دانم چقدر سجده را دوست داری. بیا خودم کمکت می‌کنم» لذا می‌گویی: «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ؛ به یاری و قوت خداوند بلند می‌شوم و می‌نشینم.»

?برای همین اثر فوق‌العادۀ سجده است که می‌توانیم ذکر سجده را سه مرتبه و بیشتر بگوییم. سعی کن سجده‌هایت را طولانی‌تر کنی. نگو: «زودتر نماز را تمام کنم تا به فلان کارم برسم!» نگو: «بروم مغازه، دیر شده است؛ الان مشتری‌ها را از دست می‌دهم!» نگران نباش، سجده را کمی طولانی کن، آن مشتری‌ای که باید حسابی تو را به نوا برساند می‌آید، دو دقیقه دیرتر می‌آید؛ همۀ کارها دست خداست. امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «اگر بنده‏اى عجله کند و (از درِ خانۀ خدا زود بلند شود) تا به دنبال حاجتش برود، خداوند می‌گوید: آیا بنده‏ام نمی‌داند که من باید حوائج را بر آورده کنم؟!»

✨سجده خیلی قشنگ است. انسان در سجده، نهایت کوچک شدن پیش خدا را تمرین می‌کند. البته این تمرین از اول در دل غوغا نمی‌کند، اما وقتی مدتی این کار را قشنگ انجام می‌دهم، خدا می‌داند که از عشق و عرفان و این مسائل، در دل من خبری نیست، ولی می‌بیند که من خودم را نگه داشته‌ام و می‌گویم «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» و دوباره می‌گویم: «سُبْحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه» دلم می‌گوید بلند شو دیگر بس است. اما وقتی من یک‌بار بیشتر بگویم، از یک طرف حال خودم را گرفته‌ام، از طرف دیگر هم خدا دارد نگاهم می‌کند. آن‌وقت خدا به ملائکه‌اش می‌فرماید: این بندۀ مرا نگاه کنید. تازه‌کار است، اما ببینید چگونه از خودش برای من مایه می‌گذارد. هر کسی یک‌‌مقدار وقت بگذارد و کمی به خودش زحمت بدهد، خداوند آن‌قدر تحویلش می‌گیرد که تصورش را هم نکرده باشد.

?امیرالمؤمنین(علیه السلام) می‌فرماید: «اگر نمازگزار بفهمد هنگام سجده چه رحمتی از جانب خداوند او را در برگرفته، دیگر سر از سجده برنمی‌دارد.» نقل شده است که گاهی یک سجدۀ امام کاظم(ع) تا به صبح طول می‌کشید. خدا می‌داند که اگر اهل تقوا فرصت داشته باشند، درِ خانه خدا چه می‌کنند.

? بخشی از کتاب “چگونه یک #نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان
#گزیده_کتاب