?والدینی که تکالیف بچه هایش را انجام می دهد گرچه به آنها کمک شده، اما یاری ناقص بوده است. این بچه ها با اینکه مورد دلسوزی قرار گرفته اند ضعیف بار می آیند. دلسوزی های خدا اینطوری نیست.

کسی تربیتش به تربیت خدا شبیه تر است که انرژی بچه ها را بهتر آزاد کند و بچه ها با تربیت او برای قبول مسئولیت، پر انرژی شوند و انرژی متراکمشان آزاد شود.کار خودش را به خودش واگذار کنند و هرچه بزرگتر می شود، خود را از مداخله در کارش عقب بکشند تا بر کار خود سوار شود . والدینی که فرزندانشان از پله می افتد و مضطرب می شوند، مربیان خوبی نیستند باید بگذارند تا خودشان بر کار مسلط شوند و هوشیار بار آیند.

? آیت الله حائری شیرازی رحمه الله علیه