? مسئله حیا یک نقش زیربنایی در امر تربیت دارد. پدر و مادر که به طور طبیعی، دو مربی دست اول فرزند خود هستند، باید از حیای فطری فرزندان حراست کرده و آن را رشد دهند، نه اینکه خدای ناکرده با رفتار و گفتار خود، حیای فطری فرزندانشان را نابود سازند.

? تأکید می کنم که فرزند، شرم و حیای ذاتی دارد. وظیفه پدر و مادر این است که این حیا را رشد دهند؛

? اگر نعوذ بالله کاری کنند که پرده حیای فرزندشان دریده شود، بالاترین جنایت را در حق او کرده اند؛ چرا که فرزندشان بعد از آن قابل مهار نیست.

? هسته مرکزی تربیت مربوط به همین جا است. کسانی که اسیر هواهای نفسانی شده و قصد پیاده کردن اهداف شیطانی را در جامعه دارند، از همین راه وارد می شوند.

? ترویج لاابالی گری در ابعاد انسانی و الهی در محیط خانه، جامعه را به سوی بی بند و باری و پرده دری سوق می دهد.

? وقتی که پرده حیای جامعه دریده شود، دیگر ارتکاب هر جنایتی در آن جامعه عادی خواهد شد؛

? همچنان که روایات ما با تعبیر “فَاصْنَع ما شِئتَ” به آن اشاره کرده اند.

? تربیت الهی، کتاب سوم: تربیت فرزند| آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی