? «مناجات شعبانیه» در کلام شهید مطهری

?امیرالمؤمنین(ع) و امامانِ از اولاد او این مناجات را می‌خوانده‌اند. دعایی است در سطح ائمه(ع)، یعنی خیلی سطحِ بالاست.

?انسان وقتی این دعا را می‌خواند، می‌فهمد که اصلًا روح نیایش در اسلام یعنی چه! در آنجا جز عرفان و محبت و عشق به خدا، جز انقطاع از غیر خدا (نمی‌دانم چه تعبیر بکنم) و خلاصه جز سراسر معنویت، چیز دیگری نیست، و حتی تعبیراتی است که برای ما تصورش هم خیلی مشکل است:

?الهی! هَبْ لی کمالَ الْانْقِطاعِ الَیک وَ أنِرْ ابْصارَ قُلوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها الَیک…؛ خدایا کمال جدایى از مخلوقات را، براى رسیدن کامل به خودت به من ارزانى کن، و دیدگان دل‌هایمان را به پرتو نگاه به سوى خویش روشن کن…

?الهی وَ ألْحِقْنی بِنورِ عِزِّک الْأبْهَجِ فَاکونَ لَک عارِفاً وَ عَنْ سِواک مُنْحَرِفاً…؛ خدایا مرا به نور عزّت بسیار زیبایت برسان تا عارف به وجودت گردم، و از غیر تو روی‌گردان شوم…

? استاد مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، ص223

#گزیده_کتاب