بزرگترین خودآزاری ما آدم ها خاطره بازی ست … در گذشته غرق می شویم و وسط خاطرات دست و پا می زنیم … گاهی با خاطره ای لبخند می زنیم و گاهی بغض می‌کنیم ، دلتنگ روزها و آدم هایی می شویم که دیگر نیستند … گذشته را مثل یک فیلم هزار بار در ذهنمان مرور می کنیم ، به تماشای خاطرات تلخ و شیرین می نشینیم و حال و آینده را فراموش می‌کنیم …
حسرت روزهایی را می خوریم که تمام شده و هرگز برنمی گردند… چشم هایمان را می‌بندیم و به گذشته سفر می کنیم برای همین فرصت های زندگی را نمی بینیم و یکی یکی از دست می دهیم … فراموش می‌کنیم عمق دریای خاطرات انتها ندارد … هر چه بیشتر در خاطرات غرق شویم بیرون آمدن سخت تر می شود … فراموش می کنیم زمان برای هیچکس نایستاده … کاش کسی دست هایمان را بگیرد ، چشم هایمان را باز کند و بگوید:
“از خاطرات بیرون بیا، خودآزاری کافیست”


#حسین_حائریان