ترامپ جان!
ما از همون لحظه‌ای که با شما
بر سر میز مذاکره نشستیم،
خارج شدیم؛

#خارج‌شدن‌از_اصول

هیچ ذکری بالاتر از ذکر عملی نیست
و هیچ عملی بالاتر از #ترک_معصیت
در اعتقادیات و عملیات نیست.

[آیت‌الله‌بهجت‌رحمة‌الله‌علیه]

#به_قلم_خودم
همیشه هستی کنارم

پدر و مادر همیشه میگویند: اولاد هرچه قدر هم قد بکشد و بزرگ شود همان کودک وابسته به ایشان است. چرا ما هیچگاه به زبان نیاوردیم پدر و مادر هم هرچند عمرشان گذشته باشد، نبودنشان برای فرزند سخت است. هنوز هم به نظرمان جوانند ومرگشان زود بوده ومحتاجیم به آغوش مهربان مادر و صدای گرم پدر … .
کاش در تسلا دادن به دیگری مراقب چیدن کلمات کنار هم می بودیم.
صدیقه جان در غم مادر هشتاد و اندی ساله اش چنان میگریست و از خاطرات میگفت:که هوای کلاس طوفانی شد و سیل اشک ها راه افتاد.

#به_قلم_خودم
خاطره ای ماندگار
دراین چهار سال تمام روزها خاطره انگیز بودند. روزاول و غریبگی کردن همکلاسیها با هم تا الان که مثل خواهرهستیم. احساس قدرت در برابر دخترکان جدیدالورود و… .
دیدن اساتید و درس گرفتن از منش و رفتارشان که متواضعانه ما را چون فرزندانشان میدانند و دلسوزند.
کبوتران چاهی که بر گرد بنا و آسمانش می گردند و دانه هایی که هر از گاهی مهمانشان میکنم.
برای من حتی درو دیوار و حتی اشیا داخل ساختمان که هرروز از کنارشان میگذرم خاطره سازند.
این دوران طلایی عمر و حضوردر مدرسه به سرعت برق وباد میگذرد.آدمها می آیند و میروند، این مکان میماند خاطره سازیها… .

امام یازدهم(ع) در عصری بودند که شیعیان ناشکری می‌کردند. آنها مبلغی وجوهات (خمس و زکات) خدمت امام(ع) فرستاده بودند. عده‌ای از شیعیان نامه‌ای به امام(ع) نوشتند که بیلان مصرف این اموالی که خدمت شما رسیده را به ما بگویید و اینکه این پول‌ها را چگونه خرج کردید. آدم به امام زمانش نامه بنویسد، بگوید اموال را به کی دادی؟ کجا خرج کردی؟
حضرت پاسخ داد: چرا این سؤال را از امامان قبلی نکردید؟ چه زمانی رسم‌تان بوده از امام سؤال کنید که این پول‌ها کجا رفته؟ کجا خرج شده؟ اگر امامت یک امر مستمری است چرا با من این رفتار را می‌کنید اما با امامان قبلی نکردید؟
بعد از این پاسخ، حضرت دستور داد پرده مشکی رنگی بر در اتاق ایشان آویختند. مردم که برای سوال می‌آمدند حق نداشتند پرده را عقب بزنند و از پشت پرده با آن حضرت صحبت می‌کردند. غیبت از اینجا آغاز شد.
چرا؟! چون ناشکری کردند. غیبت نتیجه ناشکری است. ظهور نتیجه‌ شکرگذاری است. هر چه شکرگذاری بیشتر شود پرده غیبت رقیق‌تر می‌شود. این پرده، غباری است بین امام و مأموم. این غبار از امام نیست از امت است. هر چه غبار امت فرو بشیند، جمال امام روشن‌تر می‌شود.