#به_قلم_خودم
همه‌ی ما را پس از مرگ یاد می‌کنند، که فلانی رفت.
حالا بنده‌ی خدا مهدی پیشوایی رفت.
کتاب را که باز می‌کنی، سراسر تواضع و خرسندی از توفیق نگاشتن درباره ائمه علیهم السلام را می‌یابی.به راستی هم توفیق کمی نیست، اینکه اجازه دهند تا خدمتی برایشان انجام دهی.
متن کتاب سیره‌ی پیشوایان را خواندیم، امتحان دادیم و نمره آوردیم.
پرسش باید این باشد که در امتحان عمل به سیره‌شان نمره‌ی هر کدام از ما چند است؟
حالا این نویسنده در ایام عزای سومین پیشوا به دیدار حق شتافته‌است.
یقینا برای هر کلمه‌ای که نگاشته و به یادگار گذاشته برایش نور می‌فرستند.
از ما چه چیزی به یادگار می‌ماند؟!

#دستپخت_خودم
کتلت‌ غذایی که به تعداد ذائقه‌ها متفاوت هست و می‌توانند امضای هر زنی رو پایش بزنند، درست مثل قورمه سبزی. یکی با سبزی، یکی با تخم‌مرغ، بدون تخم‌مرغ و چندین مدل دیگر طبخش می‌کنند. اما طعم کتلت مادرها یک چیز دیگری‌ست، مخصوصا داغ‌داغ پای گاز خوردنش. بوی ماندگارش به لباس تنمان آویزان شده و بعد از پخت، به دیگران می‌فهماند که امروز چه خورده بودیم.
سرخ کردن سیب‌زمینی و گوجه با همان روغن طعم خاصی به جفتشان می‌دهد.
امضای من این شکلی‌ست، امضای شما چطور است؟ بنویسید برایمان.