#مراحل_اخلاق_در_قرآن
#تفسیر_موضوعی_قرآن

?دنیا، تکیه گاهی کاذب…

?

#تلنگر
مردی صبح از خواب بیدار شد و دید تبرش ناپدید شده. شك كرد كه همسایه اش آن را دزدیده باشد، برای همین، تمام روز او را زیر نظر گرفت.

متوجه شد كه همسایه اش در دزدی مهارت دارد، مثل یك دزد راه می رود، مثل دزدی كه می خواهد چیزی را پنهان كند پچ پچ می كند، آن قدر از شكش مطمئن شد كه تصمیم گرفت به خانه برگردد، لباسش را عوض كند، نزد قاضی برود و شكایت كند.

اما همین كه وارد خانه شد، تبرش را پیدا كرد. زنش آن را جابه جا كرده بود. مرد از خانه بیرون رفت و دوباره همسایه اش را زیر نظر گرفت و دریافت كه او مثل یك آدم شریف راه می رود، حرف می زند، و رفتار می كند!

همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که ما انسانها در هر موقعیتی معمولا آن چیزی را می بینیم که دوست داریم ببینیم ‌…!

توجه کرده اید؟
برخی قرآن میخوانند تا دلیلی برای اثبات ادعای دروغین بودن آن کشف کرده باشند(به ضعم خودشان!) و سیرت را میخوانند تا بلکه در زندگانی پیامبر اسلام ایرادی بیابند(به گمان خودشان)
و چون به دین شک کرده اند هر معضل و مانعی را به آن وصل میکنند و به مرور زمان ساخته ی ذهن خود را می پرستند و برایش تبلیغات میکنند که بله ما شک کردیم و برای شکاکیت خود دلایل ردیف کردیم و باور کردیم که نه خدایی هست و نه پیامبری و نه برنامه ی چگونه زیستنی از سوی خالقی حکیم….

به یاد آن مردی افتادیم که تبرش توسط خانمش جا به جا شد اما چون گمان کرد کار پیرمرد است پس در ذهن خود دلایلی را ساخت تا چیزی که تصور میکرد با مدرک به اثبات برسد! غافل از اینکه از ابتدا شک او نادرست بوده است؛ قرآن و دین ما نیز بی نیاز از شکاکان است و هر فردی که تردیدی در حقانیت ان دارد با تحقیق میتواند پی به اشتباه خود ببرد اما عده ای نمیخواهند به سرگردانی فکری و روحی خود پایان دهند…

?…جلوی بچه‌ها قرآن بخوانید! جلوی بچه‌ها دعا بخوانید! در مقابل چشم بچه‌ها از خدای متعال بخواهید! دعا کردن و حرف زدنِ با خدا را عملاً یاد بدهید! جلوی بچه‌ها دروغ نگویید! غیبت نکنید! اظهار ذلتّ در پیش غیر خدا نکنید! طمع به مال را نشان ندهید! اگر اینطور شد، فرزند ما هم اینطوری بار می‌آید. چنانچه ما غیبت کنیم، بداخلاقی کنیم، اهانت به این و آن کنیم، جلوی بچه‌هایمان خودمان را در مقابل مقامات دنیوی کوچک کنیم، با خدای متعال اصلاً اُنسی پیدا نکنیم، این بچه هم در این محیط پرورش پیدا می‌کند، از این حقائقی که باید فرا بگیرد غافل می‌ماند و ذهن او و روح او با همین کارهایی که ما می‌کنیم آشنا می‌شود. سپس می‌فرمایند. فإنّ المالَ یذَهب و الأدبَ یبَقی، مال از بین می‌رود، اماّ این ادبی که به این بچه یاد دادید، تا آخر عمر با او هست، چون شخصیتِ او را شکل می‌دهد، به این بایستی اهمیت داد.

?شرح حدیث خارج فقه رهبر انقلاب - ۱۳۹۲/۰۳/۰۶
…………………………………..

خداوند پرستار انسان است و به او ساعت‌به‌ساعت دارو می‌دهد و کم‌وزیادش می‌کند و مرتب او را تر و خشک می‌کند.
قرآن می‌گوید: «وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً» شما را به بدی و خوبی می‌آزماییم. (انبیاء،35)
انسان همیشه نیازمند است و همیشه تحت پرستاری خداست و خداوند هم فقط یک‌چیز از این مریض می‌خواهد اینکه مریض به هوای خودش و به حرف خودش عمل نکند و روی تخت بیمارستان هر چه دکتر گفت انجام دهد و هر چه پرستار به دستش داد بخورد.
اگر به حرف دکتر و عمل پرستار راضی شد آنگاه سلامتی پیدا می‌نماید.
? آیت الله حائری شیرازی رضوان الله علیه ?

آدمی چهار مرحله را طی می کند تا انسان می شود:

1️⃣ در مرحله نخست، انسان خاک بوده است،
2️⃣ سپس این خاک در پای بوته یا درختی ریخته می شود و جزء آن گیاه و درخت می گردد.
3️⃣ این درخت و گیاه طعمه حیوانی می گردد و جزء بدن آن حیوان محسوب می شود.
4️⃣ انسان از گوشت این حیوان تغذیه می کند و آن گوشت تبدیل به بدن انسان می گردد.

? این چهار مرحله را به صورت دیگر نیز می توان بیان کرد که:

انسان روزی خاک بوده است (مرحله اوّل)،
طبیعتاً خاک قابل تغذیه انسان نیست، باید تبدیل به گیاه یا حیوانی گردد (مرحله دوم)،
در مرحله سوم، گیاه یا حیوان به نطفه انسان تبدیل می شود؛ نطفه در مراحل ابتدایی جنین، رشد نباتی دارد؛ زیرا حسّ و حرکت ندارد، بلکه فقط رشد می کند.
پس از چهار ماهگی که دارای حسّ و حرکت می شود، مرحله چهارم آغاز می گردد و تا قبل از تعلّق روح انسانی این مرحله، ادامه می یابد.

شاعر معروف نیز این چهار مرحله را در چهار مصرع خلاصه کرده، می گوید:

? از «جمادی» مردم و «نامی» شدم
? وز «نما» مردم ز «حیوان» سر زدم

? مردم از حیوانی و «آدم» شدم
? از چه ترسم کی ز مردن کم شدم

این چهار مرحله عجایب فراوانی دارد که مرحله جنین از عجیب ترین آن ها است.

? مکارم شیرازی، ناصر؛ مثالهای زیبای قرآن، ج 1، ص: 306