❇️ سرپرست ما حضرت ولیعصر (عجل الله تعالي فرجه شريف) است
و اصبر على ما أصابک/ و در برابر مصایبی که به تو می‌رسد شکیبا باش! لقمان/ 17

آیت الله شیخ عبدالحسین غروی فرمودند: در آن روزهایی که ما تحت فشار حکومت پهلوی بودیم، روزی رئیس شهربانی وقت به مدرسه فیضیه آمد، طلبه‌ها دورش جمع شدند، گفت: از تهران دستور آمده که فقط هفت نفر باید معمم باشند بنا شد که این جریان را به اطلاع حاج شیخ عبد الکریم برسانیم. ایشان در آن زمان مریض بودند و در باغی سکونت داشتند. بنده، آقای طالقانی، آقای دانش و یکی دیگر از رفقا را انتخاب کردند که جریان را به اطلاع حاج شیخ برسانیم، چون ایشان رئیس حوزه بودند. قبل از طلوع آفتاب به خیابان ارم آمدیم چون بعد از طلوع آفتاب امکان خروج از مدرسه نبود و به سختی خودمان را به حاج شیخ عبدالکریم رساندیم.

خدمت ایشان عرض کردم: تابستان است و هوا گرم می شود، آیا اجازه می فرمائید که بعضی از رفقا به وطنشان بروند؟ ایشان فرمودند: نه، من اجازه نمی‌دهم، الان یگانه حوزه اسلامی اینجاست، می خواهید از اینجا هم پراکنده شوید؟! سپس مرحوم حاج شیخ فرمودند: من از اوضاع شما و اوضاع ایران کاملاً مطلعم؛ اما خدا می داند که کاری از دستم بر نمی آید ولی هنگام نماز شب که بیدار می‌شوم همه شما را دعا می کنم. الان سرپرست شما و ما، حضرت ولی عصر (عج) است، شما ارتباطتان را با ایشان محکمتر کنید و بدانید که دشمن شما می رود و شما خواهید ماند.

ما به حوزه برگشتیم و به طلاب گفتیم: آقا اینطور فرمودند. والله این کلام معجزه‌آسا بود و سبب شد که ما با همه فشارهای پهلوی در قم ماندیم و بر مشکلات صبر کردیم تا اینکه روزی را دیدیم که پهلوی با کمال ذلت از قم رفت.1

الان نیز با صبر و روشنگری مبلغین و طلاب و سربازان امام عصرعج فتنه ها ازبین می رود.فاستقم کما امرت

باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
منبع؛با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل

#نکات_اخلاقی

? توصیه به #صبر در برابر ناملایمات :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

?ولَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (155)
?قطعاً همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مالها و جانها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم؛ و بشارت ده به استقامت‌کنندگان! (155)

?الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ (156)
?آنها که هر گاه مصیبتی به ایشان می‌رسد، می‌گویند: «ما از آنِ خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم!» (156)

?أولَٰئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَهٌ ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157)
?اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده؛ و آنها هستند هدایت‌یافتگان! (157)

?راز این آزمون و گونه‌گونی آن، این است که انسانها با استعدادهای گوناگون آفریده شده‌اند و عامل شکوفایی این استعداد امتحانهای متنوع است.

? صبر و شکر از کمالهای انسان است و این کمال، بدون آزمونهای گونه‌گون از قوه به فعلیت نمی‌رسد، از این رو خدای سبحان،
?گاه انسان را به #نعمت و #منحت[2] و #عزت
? و گاهی با #نقمت و #محنت و #مهنت می‌آزماید،

? تا شکر و صبر درونی او روشن شود. در ابتلای به ضرّاء و مصائب و شرایط سخت و تلخ، انسانهای صابر، و در امتحان به سرّاء و شرایط رفاه و آسایش، انسانهای شاکر شناخته می‌شوند، بر همین اساس، هنگام جنگ و اعزام نیرو، آزمون به شداید، کمبودها و صبر، و پس از پیروزی و دستیابی به غنایم جنگی، آزمون به مسائل رفاهی و شکر مطرح است.

?از تأکیدی که در این آیه و برخی دیگر از آیات آمده که «ما #حتماً شما را می‌آزماییم»: (لَنَبْلُوَنَّکُم) معلوم می‌شود که امتحان قضای حتمی خداست و هیچ کس بدون امتحان نخواهد بود، پس اگر کسی از خدا بخواهد که مرا امتحان نکن، دعای وی مستجاب نیست.

?باید چنین دعا کرد: خدایا! ایمان مرا راسخ و به من توفیق عطا کن تا از آزمایش تو سرافراز بیرون آیم.

?[1] . سوره بقره، آیات 155 ـ 157
?[2] . منحه: عطا و دهش (فرهنگ دهخدا، ذیل واژه منحت)

?اسلام و محیط زیستْ - صفحه 211
?حضرت آیت الله جوادی آملی مدظله العالی

#زلزله
#اسلام_و_محیط_زیست

♦️صبر، کاری عادی نیست تا انسان بتواند بدون تصمیم صبر کند…
?(وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ)?
? خدای سبحان در دنیا بسیاری از نعمتها و نیز فضایل فراوان و ملکات فاضله را ـ که البته بخشی از آنها به آخرت مربوط است ـ به عنوان #بشارت، به #صابران عطا می‌کند. راز این نکته آن است که صبر جزء #عزم_الأمور است: (وَاصْبِرْ عَلَی مَا أَصَابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزِمِ الأُمُورِ)[1].

?توضیح اینکه، هیچ کاری بدون #تصمیم و #عزم و #اراده حاصل نمی‌شود و هر کار ارادی، هر چند ساده باشد مسبوق به اراده است؛ لیکن برخی کارها جزء عزم الأمور؛

? اراده‌ای که به اندک حادثه‌ای دگرگون می‌شود #صمیم و درون‌پُر نیست و تا محدوده اراده، درون‌پر نباشد آن را #تصمیم نمی‌گویند زیرا «صمیم»، شیء درون‌پُر است، از این رو سنگ مستحکمی را که در آن رخنه و شکاف نیست «صخره صمّاء» می‌گویند و دوستی را که در دوستی او خللی نیست «دوست صمیمی» می‌نامند و انسان ناشنوایی را که گوش او پر است و راه برای نفوذ آهنگ در آن نیست «اَصمّ» گویند.

? #صبر، کاری عادی نیست تا انسان بتواند بدون تصمیم صبر کند؛ زیرا هر لحظه باید زمام #نفس را بکَشَد تا مبادا تردید و #کراهت و مانند آن، مرکز تصمیم‌گیری وی را موهون کند و آن را به جَزَع وادارد،

?بنابراین، انسان #صابر، با صبر خود یکی از عزم الأمور؛ یعنی امور معزومه را محقق کرده است. البته به کسی «#صابر» گفته می‌شود که در همه حوادث دارای ملکه صبر بوده، این صفت برای او ثابت و مستمر باشد و به همین لحاظ، «صابر» صفت مُشْبِهه است؛

? اگر کسی تنها در یک حادثه صبر و تحمل کند او را صابر یا «#صبور» نمی‌نامند، بلکه درباره او می‌گویند: «صَبَرَ»، یا اگر در یک حادثه بی‌تابی کرد او را به صورت وصف «#جزوع» نمی‌نامند، بلکه به صورت فعل می‌گویند: «جَزَعَ».

?به هر تقدیر، به کسی بشارت نعمتهای الهی، اعم از دنیوی و اخروی، داده می‌شود که دارای «#ملکه_صبر» باشد، و«صابران» که از بشارت الهی برخوردارند صاحبان ملکه و وصف مستقرند؛ نه وصف حال.

?[1] . سوره لقمان، آیه 17.

?اسلام و محیط زیستْ - صفحه 215
?حضرت آیت الله جوادی آملی مدظله العالی

تموم بحث های ما بادیگران اینه تا به اونا بفهمونیم چیزی که شما میدونید غلطه و ما درست میگیم تا حالا با خودمون فکر کردیم چقدر این بحثها نتیجه داده واقعا اگر در برابر بعضی ادمها سکوت کنیم بهتر نیست. گاهی اوقات صبرمون در مقابل برخی لبریز میشه ادمیم و کم ظرفیت … اگر روحمون رو پرورش بدیم نذاریم همونطور بچه بمونه دیگه تقصیر رو کمترگردن دیگری میندازیم یه خرده صبر یا زبون نرمه که همه جا جواب میده و با این کار طرف شرمنده میشه همه ما کسی رو که ادمی رو به قتل میرسونه تحقیر میکنیم درحالی که فکر نمیکنیم خدشه دار کردن قلب و روح دیگری بدتره.
دیدی وقتی کاغذی رو مچاله میکنی بعد که صافش کنی چروک ها باقی مونده قلب ادما هم اینطوره اگر بشکنه با عذر خواهی صاف میشه اما این چروکها هنوز هست سکوت گنجیه که باید پنهان بمونه اگر اشکار شد ارزشش کم میشه بیاییم حداقل روزی یک جمله کمتر حرف بزنیم و امروز تمرین رو شروع کنیم