? #مهدی_جان
یاد دردناکترین درد زمین افتادم
یاد دردمندترین
فرد زمین افتادم

غروب جمعه شد بار دگر در یاد
یاد دلتنگ ترین مرد زمین افتادم

#غروب_جمعه…
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

? سه جریان فکری موجود در حوزه از نگاه حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه
«سنتی»
«نواندیش التقاطی»
«نواندیش اجتهادی»

➖ تمام دغدغه‌های #جریان‌سنتی در عرصه فکر در نظام روحانیت، دغدغه سنتهای گذشته بوده و به مباحث جدید توجهی ندارد.

➖ جریان #نواندیش‌التقاطی وقتی با مسائل جدید مواجه می شود، از میراث حوزوی برای #توجیه آن استفاده میکند؛ اما جریان نواندیش اجتهادی اینگونه نیست؛ این جریان نه همانند جریان سنتی نسبت به مقوله‌های جدید بی‌توجه است؛ نه مثل نواندیش التقاطی، منفعل عمل می کند.

?جریان نواندیشی اجتهادی آن است که امام راحل نظام ساختار دنیای مدرن را تا آنجایی که تعارض نداشته، دریافت کرده و در کنار آن مرکزی اسلامی تأسیس می کند تا مشکلات آن را برطرف سازد؛ همانند شورای نگهبان که در کنار قوه مقننه راه‌اندازی کرده است.

❗️امروز برخی از طلاب نواندیش التقاطی غرب‌گرا با روش اجتهادی تلاش می‌کنند توجیه کنند که چه کسی گفته حجاب لازم است و حکومت باید حجاب را ملزم کند؟
➖جریان نواندیش التقاطی وقتی با مقوله حضور بانوان در ورزشگاه‌ها مواجه می‌شود، به دنبال توجیه است تا حضور زنان را فراهم نماید؛ اما جریان اجتهادی اینگونه نیست.
➖جریان نواندیش التقاطی آن است که وقتی رهبر معظم انقلاب، مسئله حوزه انقلابی را مطرح می کنند، علیه آن تحلیل های خاصی بیان کرده و آن را حوزه‌ای خاص معرفی می کنند.
➖نواندیش التقاطی به دنبال توجیه این مطلب است که در کشورهای دیگر به نامحرم باید دست داد تا وهن اسلام نباشد؛ این گروه ها، چنین تفکراتی دارند.

?حوزه باید درگیر مسائل جدید نظام اسلامی باشد؛ امروز رسائل، مکاسب و … منابع ارزشمند اجتهاد هستند و این کتب باید به درستی خوانده شوند؛ اما نکته آن است که آیا صاحبان این کتاب، با مسائل جدید زمان خود درگیر نمی شدند؟ آیا بی تفاوت بودند؟

? #حوزه‌انقلابی، حوزه فعال و مجتهدانه است که نسبت به مسائل جدید توان پاسخگویی داشته باشد؛ اگر برخی نسبت به مسائل اجتماعی بی تفاوت باشند، نمی توانیم کشور را به تمدن نوین اسلامی برسانیم.

‍ ?آیت‌الله حائری شیرازی?

?سیلی می‎زنند تا از خواب بپری ?

می‎خواهی بچه‎ات را که از هوش رفته، بیدار کنی، او را می‎بوسی یا #نیشگون می‎گیری؟
چرا برای #زلزله نماز آیات می‎خوانیم؟ زیرا زلزله آیه‎ای است که برای بیدار شدن ما، از جانب خدای حکیم صادر شده است. زمینی که این‎قدر رام و آرام است، اگر یک لحظه آرامش از او گرفته شود، چنین ویرانی به‎بار می‎آورد. پس این نعمت و این سکون را فراموش نکن!

زلزله مثل #سیلی‎ای است که بر صورت کسی می‎زنند تا خوابش نبرد. #دنیا یخ‎بندان غفلت است، در #یخ‎بندان، اگر بخوابی، یخ می‎زنی، لابد دیده‎اید که کسانی که در برف راه گم می‎کنند به‎صورت هم سیلی می‎زنند تا مبادا خوابشان ببرد، زلزله یک سیلی است که بر صورت جامعه نواخته می‎شود تا در یخ‎بندان غفلت دنیا، جامعه #خوابش نبرد.

شما می‎گویید «من غفلت می‎کنم، به بقیه سیلی می‎زنند؟» از نظر آن کسی که مربّی همه انسان‎هاست، همه‎ی ما از یک #پیکریم. بنی آدم را اعضای یک پیکر می‎داند، از این جهت، به یک‎جا می‎زند تا جای دیگر درد بگیرد. وقتی بچّه‎ات را تنبیه می‎کنی، یا اینکه با دستش خطا کرده به کف پایش می‎زنی، ‎با زبانش بد گفته، اما پشت دستش را می‎زنی، چون زبان و دست، اعضای یک پیکرند.

☘️پیرمردی فقیر بود. روزی همسرش از او خواست شانه‌ای برایش بخرد تا موهایش را سر و سامانی بدهد.

پیرمرد با شرمندگی گفت:
نمی‌ توانم بخرم،
حتی بند ساعتم پاره شده و در توانم نیست بند جدیدی بخرم.
پیرزن لبخندی زد و سکوت کرد.
پیرمرد فردای آن روز ساعتش را فروخت و شانه‌ای برای همسرش خرید.
وقتی به خانه بازگشت، با تعجب دید که همسرش موهایش را کوتاه کرده
و بند ساعت نو برای او گرفته است.

اشک ‌ریزان همدیگر را نگاه می ‌کردند. اشک‌ هایشان برای این نبود که کارشان هدر رفته بود، بلکه برای این بود که همدیگر را به یک اندازه دوست داشتند………

?بیاید همدیگر را دوست داشته باشیم به اندازه تمام روزهای زندگیمان.

یکی از پیامبران به عزرائیل گفته بود:
هر وقت خواستی سراغ من بیایی، از قبل خبر بده. وقتش که شد عزرائیل آمد. آن پیامبر به او گفت: مگر بنا نبود از پیش خبرم کنی؟ گفت: خبر کردم. گفت: کی؟ عزرائیل پاسخ داد: این موی سرت که سپید شد من بودم که با تو حرف می‏زدم، چین و چروک صورتت من بودم.
خیلی از چیزهایی که می‏بینیم، مثل همین قصه، پیغام‌اند، درس‌اند، منتها باید خودمان حواسمان باشد.

مثلا فرزند برای انسان درس بزرگی است. اگر بچه‏ شما کاری کند که در شأن او نباشد، ناراحت می‏شوید؛ پس قبول کنید که اگر خود ما هم عملی انجام دهیم که در شأنمان نباشد، خدا خوشش نمی‏آید. شما با همه محبتی که به فرزندتان دارید، او را تنبیه می‏کنید و اگر از تنبیه نتیجه نگرفتید، رنج می‏کشید و ممکن است به ‏تدریج از او نفرت پیدا کنید. انسان هم با این‏که مخلوق خداست، اگر آن طور که خدا می‏پسندد نباشد، ممکن است به جایی برسد که پیش خدا منفور بشود.

وقتی بچّه به شما اعتماد نمی‏کند بدتان می‏آید، امّا وقتی بچّه شما، باور دارد که شما دوستش دارید، خرسند می‏شوید؛ اگر ما به خداوند خوش گمان باشیم، دلمان به وعده ‏های او آرام باشد و به او اعتماد کنیم، خدا ما را به خود نزدیک می‏کند.