تنفر نتیجه‌ى کم شدنِ تدریجىِ عشق نیست. مثل دکمه‌ى کم کردن صدا نیست که آرام‌آرام صدا را از اوج به حضیض برساند. تنفر دکمه‌ى “میوت” است: قطع ناگهانى صدا وقتى که به اوج رسیده است. وقتى صدا دارد کرت مى‌کند، فقط یک چیز به ذهنت مى‌رسد: یکباره قطعش کنى. و ناگهان سکوت. اما مى‌دانى که زیر این سکوت، فریادى کرکننده پنهان است؛ چون چیزى از آن صدا - آن عشق - کم نشده است. تنفر، خودِ عشق است؛ که در سکوت برگزار مى‌شود.

#حسین_وحدانی