‍ ❓چرا محبت نمی‌کنیم؟

2⃣ تفسیر نادرست از محبّت افراطی

?برخی معتقدند ابراز محبّت‌‏های عادی که در بیشتر خانواده‌‏ها وجود دارد، برای پاسخ‏گویی به نیاز محبّتی فرزندان، کافی است.

⚠️این دسته از والدین می‏‌گویند: اگر محبّتمان را به فرزندان بیشتر کنیم، لوس می‏‌شوند و از آن طرف بام می‌‏افتند.

⚠️برخی از این والدین، روایتی را هم شاهدِ درستی کارشان می‌‏آورند که
امام علم و دانش، باقر علیه‌السلام فرموده است:

✨بدترین پدران، کسى است که [در نیکى از حدّ اعتدال خارج شود و] به زیاده‏‌روى بگراید و بدترین فرزندان، فرزندى است که در اثر کوتاهى، به عاقّ والدین، دچار شود.✨

?در پاسخ به این دسته، باید گفت:

?اوّلاً در بسیاری از نوشتارها، «بِرّ» به محبّت، معنا شده است. ما از دلیل این افراد برای این ترجمه، اطّلاعی نداریم؛ امّا «بِرّ» به معنای وسعت در نیکی است، نه محبّت.

?ثانیاً اگر هم «بِرّ» را به معنای محبّت بگیریم، مگر می‌‏شود از این روایت، برداشت کرد کارهایی که در خود معارف تربیتی دین، محبّت معرّفی شده، افراط در محبّت است؟ ما در بحث شیوه‌‏های ابراز محبّت، راه‏کارهایی را برای ابراز محبّت خواهیم گفت و همان‏ را ملاک و معیار محبّت کردن و حدّ اعتدال آن می‏‌دانیم.

?ثالثاً در معارف دینی، شدّت دادن به محبّت، امری پسندیده معرّفی شده است.

امام خوبی‌‏ها صادق آل محمّد علیه‌السلام فرمود:

✨خداوند به بنده‌‏ای که به فرزندش محبّت شدید دارد، رحم می‏‌کند.✨

⬆️با توجّه به این روایت، باید گفت:

زیاده‏‌روی در محبّت، چیزی غیر از شدّت دادن به محبّت است.


?رابعاً نهی از زیاده‌‏روی در محبّت، می‏‌تواند اشاره به برخی از کارها باشد که نه تنها واقعیت آن محبّت نیست؛ بلکه جفا در حقّ فرزند است.?

?مثلاً به اسم محبّت، استقلال را از بچّه‌‏ها بگیریم، به گونه‌‏ای که در انجام دادن کارهای خود به قدری وابسته به والدین باشند که از عهدۀ کارهای خودشان بر نیایند

?یا به بهانۀ محبّت، اجازۀ هر کاری را به آنها بدهیم؛ حتّی کارهایی که برایشان خطرناک است، چه خطر جسمی و چه خطر روحی.

?گاهی فرزند، کار اشتباهی انجام می‏‌دهد که به برخورد تند ما نیاز دارد؛ امّا محبّت، اجازۀ این تندی را به ما نمی‏‌دهد.
این دل‏سوزی، خود نوعی افراط در محبّت، محسوب می‌‏شود.

?گاهی هم مادر باید کار زشت فرزند را به پدر اطّلاع دهد تا او از اقتدار خویش برای باز داشتن فرزند از آن کار، استفاده کند؛ امّا محبّت، به او اجازۀ چنین کاری را نمی‌‏دهد و فرزند هم در آن کار زشت، پیشروی می‏‌کند.
این هم افراط در محبّت است.


‼️در یک جمله باید گفت که منع از افراط در محبّت، به معنای کم‏‌گذاشتن در اموری که خود دین، آن را مصداق محبّت معرّفی و به آن توصیه کرده، نیست.

?منِ دیگرِ ما، کتاب دوم، ص70

#من_دیگر_ما
#کتاب_دوم
#گزاره‌های_رفتاری
#تربیت_فرزند