مرحوم «سیّد بن طاووس» در کتاب «مهج الدعوات» از امام محمّدباقر(علیه السلام) روایت کرده است که آن حضرت فرمود:
جبرئیل خدمت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آمد و عرض کرد:
اى پیامبر خدا، من هیچ پیامبرى را به قدر تو دوست نداشته ام، لذا این دعا را به تو مى آموزم و آن را بسیار بگو:


اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَرى وَلا تُرى، واَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلى، وَاَنَّ اِلَیْکَ الْمُنْتَهى وَالرُّجْعى،
خدایا تو مى بینى و دیده نمى شوى تو در برترین دیدگاه ها هستى و همانا سیر خلق و بازگشتشان بسوى توست

واَنَّ لَکَ الاْخِرَةَ وَالاُْولى، واَنَّ لَکَ الْمَماتَ وَالْمَحْیا، وَرَبِّ اَعُوذُ بِکَ اَنْ اُذَلَّ اَوْ اُخْزى.(1)
و از آن توست آخرت و دنیا و براستى مرگ و زندگى بدست توست پروردگارا پناه مى برم به تو از این که خوار شوم یا رسوا گردم.