برای حق باید از حق استفاده کرد. معنی این حرف این است: اگر من بدانم چنانچه یک حرف ناحق و نادرست، یک دروغ بگویم یا یک حدیث ضعیف، حدیثی که خودم می‌دانم دروغ است برای شما بخوانم همین امشب همه گنهکارانِ شما توبه می‌کنند و همه شما نمازشب خوان می‌شوید، [در عین حال‌] اسلام به من چنین کاری را اجازه نمی‌دهد.

?آیا اسلام اجازه می‌دهد ما دروغ بگوییم که مردم برای امام حسین اشک بریزند؟ آن که می‌شنود که نمی‌داند دروغ است، اشک ریختن برای امام حسین هم که شک ندارد اجر و ثواب دارد، آیا اسلام اجازه می‌دهد؟ ابداً. اسلام نیازی به این دروغها ندارد. حق را با باطل آمیختن، حق را از میان می‌برد. وقتی انسان حق را ضمیمه باطل کرد، حق دیگر نمی‌ایستد، خودش می‌رود. حق تاب اینکه همراه باطل باقی بماند ندارد.

#شهید_مطهری
?سیری درسیره نبوی،ص ۱۲۳

?امام صادق (عليه السلام) :

?هنگامى كه تكبيرة الإحرام نماز را گفتى، به آن توجّه داشته باش… خداوند به دل غافل، چيزى عطا نمى‏ كند

?دعائم الإسلام ج 1 ص 158

علاوه بر این که نباید هدف زندگی را فراموش کرد، نباید از یاد بُرد زمانی که برای رسیدن به این هدف در اختیار داریم، بسیار محدود است.
⏰ پس نباید وقت را تلف کرد.
✅ باید از روزها و لحظات این زندگی کوتاه برای رسیدن به هدف آفرینش، کمال استفاده را برد.

?▫️?▫️?▫️?▫️?▫️?▫️?

?هر روزم در این دنیا، یک دور پیچیدنِ پیله است اطراف زندگی؛
اگر تو مقصودم نباشی.

?این پیله، امّا از جنس ابریشم نیست؛ از میله‌های آهنی داغ شده، در کورۀ آرزوهای طول و دراز من است.

?اگر تو در نظرم نباشی، هر لحظه‌ام در این عالم، یک پلّه سقوط است به عمق سیاه‌چاهی که با کلنگ غفلت من، هر روز عمیق‌تر از دیروز می‌شود.

?تو را که فراموش می‌کنم با هر بار نفس کشیدنم، از خودم هم بیگانه می‌شوم.
من بدون تو، چه معنایی دارم؟ بی تو حضور من در این دنیا، بی‌معناترین اتّفاق هستی است.
وقتی تو در ثانیه‌های زندگی من حضور نداری، سال‌های زندگی من، پوچ می‌شود.

?با تو که هستم، همۀ حادثه‌ها معنا دارد.
پشت برگۀ هر حادثه‌ای، نقشۀ راه رسیدن به تو را کشیده‌اند.
هر لحظۀ زندگی من، یک حادثه است.
پس من در هر لحظه، نقشه‌ای دارم برای رسیدن به تو. چه قدر خوب!

?وقتی به تو فکر می‌کنم و دغدغه‌ام رسیدن به تو می‌شود، دیگر نقشه‌ای برای زندگی ندارم.
تو راه را به من نشان می‌دهی و من، آن را طی می‌کنم.
همین، بهتر است.
دیگر بس است راه بُن‌بست را هزار باره رفتن و برگشتن.

?اگر تو مقصد من باشی، وارد راه بی‌انتهایی خواهم شد که در قدم به قدم آن، خودت حضور داری.
دیگر شکست در زندگی من، بی‌معناست.
با تو بودن، پیروزی محض است. معنابخشِ زندگی من! مرا بپذیر.

?▫️?▫️?▫️?▫️?▫️?▫️?

?تا ساحل آرامش، کتاب اول، صفحه۳۷

#تا_ساحل_آرامش
#کتاب_اول
#فانوس_دانایی
#شناختهای_لازم_در_زندگی_مشترک
#داستان_واره
#محسن_عباسی_ولدی

? آفتِ انقلاب ?

نه فتنه است حریف وطن به آسانی
نه غرب و شرق، نه داعش، نه دشمن جانی

نه پهلوی، نه بنی صدر و فرقه ی رجوی
نه ماهواره و موسیقی و غزلخوانی

نه بی حجاب رساند خلل به رکن عفاف
نه روسری است فقط شرط پاک دامانی

نه برگزاری کنسرت دین دهد بر باد
نه پایکوبی و سوت و کف خیابانی

نه ما موافق فسقیم یا مخالف زهد
فغان ز زهد عیان و ز فسق پنهانی

نمازخوان نکند هیچ بی نمازی را
هزار رشته ی تسبیح و مُهر پیشانی

به جای این همه تدبیرها بیندیشید
به اختلاس و ریا و فساد دیوانی

حقوقِ مال ز کف دادگان و کارگران
اگر ادا نشود، وای بر مسلمانی

اساس ملک به عدل است و گر جز این باشد
بدین روال نماند چنان که می دانی

بدین روال، فغان خیزد از در و دیوار
اگرچه پر شود از آیه های قرآنی

خلاصه آفت این انقلاب، دانی چیست؟
فساد! آن که کشد ملک را به ویرانی

افشین علا، مهر96

?آیت‌الله حائری شیرازی رضوان‌الله‌علیه

عالِم با عابد فرق دارد. عالِم اهل نجات است، عابد هم اهل نجات است؛ اما عابد فقط گلیم خودش را می‌تواند از موج بیرون بکشد؛ د رحالی‌که عالِم می‌تواند نجات غریق باشد.

سعدی چه زیبا بیان می‌کند:
صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه
بشکست عهد صحبت اهل طریق را

گفتم میان عالم و عابد چه فرق بود
تاختیار کردی از آن این فریق را

گفت آن گلیم خویش بدر می‌برد ز موج
وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را