?آیت الله حائری شیرازی?

?عالم به زمان بودن?

حمران از امام کاظم علیه‌السلام سؤال کرد دورهٔ شما کی می‌رسد؟ حضرت فرمود وقتی در مردم وفا ببینیم.
عالم به زمان یعنی کسی که بداند در عهد «اهل وفا» زندگی می‌کند یا در عهد «اهل جفا»؟
عالم به زمان، اگر تشخیص داد که عهد، عهد اهل وفا است، مردم را به میدان می‌آورد و پیش می‌برد و اگر دید مردم اهل جفا هستند، خودداری می‌کند و در عوض نگاه می‌کند ببیند بهترین کاری که می‌تواند بکند چیست؟
درحالی‌که امام سجاد علیه‌السلام، مردم را از کانال صحیفه سجادیه هدایت می‌کرد، پسرعموهایش فکر می‌کردند باید به میدان مبارزه آیند.
زید بن علی قیام کرد؛ اما امام باقر علیه‌السلام راه پدر را ادامه داد و قیام نکردند. امام عالم به زمان خود بود. لذا همان کاری را کرد که درست بود؛ اما پسرعموها عالم به زمان نبودند و خیال می‌کردند مردم «اهل وفا» هستند. آن‌ها قیام کردند، ولی جاده را برای «دیگران» صاف کردند و امثال منصور عباسی روی کارآمدند.
امام راحل در مردم وفا دید. مردم وفادار بودند و نتیجه هم گرفت.