?با زبانت در صبحگاه و شامگاه زمزمه حقّ داشته باش..
? امیرمؤمنان(علیه‌السلام) می‏فرماید: «یا أیها الإنسان… أم لیس من نوْمتک یَقظَةٌ»؛[1] ای انسان تا کی خوابی؟ آیا نباید دنبال این خواب تو، بیداری باشد؟

✅برای آنکه در حرم دل، جایی برای #اهرمن نباشد و هیچ گوشه تاریکی نماند تا وسوسه #شیطان از همان ضلع تاریک صورت پذیرد، چنین دستور داده شد: «واذْکر ربّک فی نفْسک تضرّعاً وخیفة ودون الجهر من القول بالغدوّ والاصال ولاتکن من الغافلین»[2]؛

✅یاد خدا را در جان زنده بدار، بگذار یاد حق در جانت ظهور کند. #یاد_حق در دل، درجه والای #ذکر است و نام حقّ بر #زبان، درجه پایین آن. با ضراعت و ناله، با هراس و خوف در دل و جانت، ذاکر خداوند باش که مبادا #غفلت تو را فراگیرد و در این حالت از شیطان آسیب ببینی.

?درباره #زبان هم چنین دستور داده شد: (دون الجهر من القول)؛ با زبانت در #صبحگاه و #شامگاه زمزمه حقّ داشته باش، نه خیلی بلند و نه خیلی کوتاه؛

? در #طلیعه روز به نام خدا حرکت کن که روزت با یاد خدا از خطر شیطان ایمن باشد و در آغاز #شب به نام خدا لحظات را بگذران تا شبت از وسوسه او در امان بماند.

✅#ذکر صبح و شام کنایه از استمرار آن در شبانه روز است؛ یعنی هماره در این حال باش و هرگز به معنای رخصتِ غفلت در نیمروز نیست. زیرا در ذیل آیه آمده است: (ولا تکن من الغافلین). به همان اندازه که غافل باشید، شیطان در شما وسوسه می‏کند.

✅ اگر انسان بر اثر غفلت از خدا مسیری را ندید، شیطان از همان مسیر وسوسه‏اش می‏کند، اگر چیزی را بررسی نکرد و سود و زیانش را نسنجید و درباره آن فکر نکرد، از همان راه آسیب می‏بیند.

#اجتماعی
#هدایت_در_قرآن
#تفسیر_موضوعی

?حضرت آیت الله جوادی آملی مدظله العالی
?هدایت در قرآن - صفحه 393