مرحوم «کفعمى» دعایى را از امام موسى کاظم(علیه السلام) نقل کرده است و گفته: این دعا، عظیم الشأن و سریع الاجابه است (به زودى به اجابت مى رسد) و آن دعا، این است:

اَللّهُمَّ اِنّى اَطَعْتُکَ فى اَحَبِّ الاَْشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِکَ فى اَبْغَضِ الاَْشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ الْکُفْرُ،
خدایا همانا من در محبوبترین چیزها در نزد تو که عبارت از توحید و یگانگیت بود از تو پیروى کردم و در مبغوض ترین چیزها در نزدت که عبارت از کفر به تو بود نافرمانیت نکردم

فَاغْفِرْ لى ما بَیْنَهُما، یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّى، آمِنّى مِمّا فَزِعْتُ مِنْهُ اِلَیْکَ،
پس آنچه دراین میان است ازگناهانم بیامرز اى که بسوى اوست گریزگاه من مرا از آنچه به خاطر آن بسویت پناه آوردم امان بخش

اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ، وَاقْبَلْ مِنِّى الْیَسیرَ مِنْ طاعَتِکَ،
خدایا بیامرز گناهان بسیارم را و بپذیر از من طاعت اندکم را

یا عُدَّتى دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئى وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا کَهْفى وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ،
اى ذخیره در مقابل سایر ذخیره ها و اى مایه امید و تکیه گاه من و اى پناهگاه و نگهبانم و اى یگانه اى یکتا

یا قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ، اَللهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ،
اى آن که در وصف خود به پیغمبرت گفتى بگو او خداى یکتاست خدا بى نیاز است، نزاید و نه زاییده شده و نیست برایش همتا و مانندى هیچ کس

اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ، وَلَمْ تَجْعَلْ فى خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ، وَاَنْ تَفْعَلَ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ،
از تو مى خواهم به حقّ آنان که از میان خلق خود آنها را برگزیدى و در خلق خود هیچ کس را مانند ایشان نکردى که درود فرستى بر محمّد و آل او و درباره من انجام دهى آنچه را تو شایسته آنى

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّةِ الْکُبْرى، وَبِالْمُحَمَّدِیَّةِ الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّةِ الْعُلْیا،
خدایا از تو خواهم به حق مقام وحدانیّت و یکتایى بزرگ خودت و به مقام محمّدى آن مقام تابنده و به مقام علوى آن مقام والا

وَبِجَمیعِ مَااحْتَجَجْتَ بِهِ عَلى عِبادِکَ، وَبِالاِْسْمِ الَّذِى حَجَبْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ،
و به تمام حجّت هاى خود بر بندگانت و به حقّ آن نامى که از خلق خود پنهان داشتى که اظهار نشود از تو مگر بخودت

صَلِّ عَلى مُحَمِّد وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجاً وَمَخْرَجاً،
که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد و براى من در کارم گشایش و راه نجاتى قرار دهى

وَارْزُقْنى مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ، اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِساب.
و به من روزى دهى از آن جا که گمان دارم و از آن جا که گمان ندارم که تو روزى دهى هر که را بخواهى بى حساب.
آنگاه حاجت خود را بطلب.