?آیت الله حائری شیرازی?
?منشأ حسنات و سیئات?
کلمۀ توحید یعنی اینکه منشأ همۀ خیرات را خداوند بدانی و شُرور را به خدا نسبت ندهی!
مَا ‌اَصَابَکَ ‌‌مِن ‌حَسَنَهٍ ‌فَمِنَ‌ اللّه وَمَا اَصَابَکَ مِن‌سَیئةٍ فَمِن‌نَفسِک
(هرچه حسنه دارید از خداست و هرچه سیئه دارید از نفس خودتان است!)
شاید کسی این‌طور بپرسد: «اگر من مختارم، چرا هم حسناتم و هم سیئاتم از خودم نباشد؟ اگر هم مجبورم، چرا نه سیئاتم و نه حسناتم از خودم نباشد؟!»

حقیقت این است که سیئات از نفس خود انسان است و حسنات به‌واسطۀ خداست. چرا؟ وقتی روز است، روشنی زمین از خودش است یا از خورشید؟ ذره‌ای نور از خود زمین نیست؛ بلکه همه‌اش به‌واسطۀ خورشید است. تاریکی شب چطور؟ مال خورشید است؟ نخیر، از چرخش زمین و سایۀ خود اوست. سیئه از تاریکی‌ها و از خودخواهی‌هاست. هرچه تاریکی و ظلمت است به‌دلیل پشت‌کردن انسان به خداست؛ اما حسنات از نور عقل است و هرچه نور است، از خداست.

کتاب حکومت جهانی خدا/فصل ا/صفحه 21