#سیره_پیامبران
#تفسیر_موضوعی
#آیت_الله_جوادی_آملی

? حضرت عیسی علیه السلام مظهر بسیاری از نام های مبارک الهی…

?

دنیا گرایی و زر اندوزی، سبب قهر الهی ?

?? یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ کثِیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَیأْکلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ یصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ??

ای کسانی که ایمان آورده اید! بسیاری از دانشمندان و راهبان،(با سوء استفاده از موقعیت خود، ) اموال مردم را به ناحق می خورند و آنان را از راه خدا باز می دارند

?نکته ها ?

?علمای یهود به خاطر منافع مادّی خود، حقّ را کتمان کردند وبه حقانیت دین اسلام اعتراف نکردند، یا رشوه گرفتند و گناه بخشودند، یا تفتیش عقاید کرده و به دیگران تهمت زدند. سوء استفاده از موقعیت ها، حرام است و بزرگ ترین خطر برای علمای دین، فساد مالی است.
?که ثروت اندوزی در جامعۀ فقیر حرام است، گرچه از راه حلال باشد و زکاتش پرداخت شده باشد.

?پیام ها ?

1- بهره گیری علما از مال مردم و بهره نرساندن به آنان که موجب بی رغبتی مردم به دین می شود.
2- در اسلام، محدودیتی برای سرمایه نیست، امّا راه تحصیل آن شروطی دارد و زراندوزی و بد مصرف کردن ثروت حرام است.
3-مال اندوزی و حرص، احتکار و پنهان کردن است. چون مشکلات بسیاری را برای جامعه فراهم می کند.
4- دنیاپرستی علما و زراندوزی ثروتمندان، سبب قهر الهی است.
5- جمع آوری طلا و نقره و پول، و انفاق نکردن و احتکار آن، گناه کبیره است.

?منبع: تفسیر صافى-تفسیر نور، ج 3، ص412-تفسیر نمونه، ج‏7، ص389

☀️سوره توبه، آیه 34 ☀️

#دنیاگرایی

‍ ?من فرار کرده‌ام از تو.
رفته‌ام پشت کوهی پنهان شده‌ام آقا!
از تو می‌ترسم.
امانم بده که دارد ترس می‌کُشد مرا.

?این قدر این و آن را نفرست به دنبالم.
من حرف کسی را باور نمی‌کنم.
اگر می‌خواهی امان بدهی به من
نشانه‌ای بفرست
تا دلم آرام بگیرد.

?مگر من چه کم دارم از دشمنان جدت رسول خدا صلی الله علیه و آله؟
دشمنان او دل داشتند و من دل ندارم؟
جدّت عمامه از سر برداشت
و آن را به نشانۀ امان فرستاد برای دشمنش.
چه می‌شود یک بار هم که شده
عمامه‌ات را نشانۀ امان خویش کنی
و بفرستی برای من؟

?من فرار کرده‌ام از تو
می‌ترسم از جانم
«تو»یی که به من شناسانده‌اند
ترسناک است.
من از تو می‌ترسم.
نشانۀ امان خویش را
زودتر بفرست برایم آقا!

?من دلم به این راحتی آرام نمی‌شود آقا!
سجّادۀ نمازت را هم بفرست به نشانۀ امان
همان سجّاده‌ای که نیمه‌های شب
با اشک‌های تو تر شده.
من دلم با سجادۀ تر شده‌ات آرام می‌شود.

?آقا!
قلبم از ترس دارد بیرون می‌زند از قفس سینه.
زودتر نشانۀ امان خویش را برایم بفرست.
عمامه و سجّاده سر جای خودش
امّا حالا که داری نشان امان می‌فرستی برایم
دستمال اشکت را هم بفرست
همان دستمالی که اشک روضه‌ها را با آن پاک می‌کنی.
هر چه آرامم نکند
دستمالی که بوی اشک بر حسین علیه السلام  را می‌دهد
آرام آرامم می‌کند.

?زود باش!
زودتر آقا!
چقدر منتظر بمانم؟
دارم می‌میرم!
به دادم برس مهربان!

?نه این که از حرفم برگشته باشم، نه.
عمامه و سجاده و دستمال اشکت سرجای خودشان
به آن که نشان امان را می‌دهی بگو
برایت روضه بخواند
و یک قطره از اشکت را
بریزد در جامی بلورین .
من اشک تو را می‌شناسم
الماس‌ترین الماس‌ها
می‌شکنند در برابرش.
اشک تو را که ببینم
دلم آرام آرام می‌شود.

?آقا!
تو که این قدر مهربانی
این حرف آخرم را هم بشنو
به آن که می‌خواهد برایت روضه بخواند بگو
روضۀ شیرخواره و گهواره را بخواند
روضۀ شیرخواره و عطش
روضۀ شیرخواره و آب
روضۀ شیر خواره و تیر.

?من اشک‌های تو را می‌شناسم
هر قطره‌اش با دیگری فرق می‌کند.
با قطره‌ای از اشک روضۀ شیرخواره
می‌شود عالمی را امان داد.
من اشک روضۀ شیرخواره را می‌خواهم.
ای مهربان‌ترین!
تا قلبم نایستاده
این اشک را به نشان امان بفرست برایم.

?دیگر شرم اجازه نمی‌دهد
بیش از این حرفی بزنم
اما کاش آقا!
برای آرام کردن دلم
خودت به سراغم می‌آمدی!
من هم آدمم
دلم نازکردن می‌خواهد
و دوست دارم تو نازم را بکشی مهربان من!
کاش می‌آمدی و دستی به سرم می‌کشیدی!
نوازش تو مرده را زنده می‌کند.
من از ترس دارم می‌میرم
چقدر محتاج نوازشت هستم.

?اگر خودت پیشم می‌آمدی
و سرم را روی سینه‌ات می‌گذاشتی
صدای تپش قلبت را که می‌شنیدم
فقط آرام نمی‌شدم
ساقی شراب آرامش می‌شدم برای عالمی.
کاش می‌آمدی!

#بهانه_بودن
#درس
#محسن_عباسی_ولدی

? خنده عیسی(ع) و تعجب یحیی(ع)

هنگامى که #یحیى علیه السّلام دید #حضرت_عیسى علیه السّلام می‌خندد به او اعتراض کرد و گفت: «گویى تو از مکر و #عذاب خدا ایمن شده‌اى که می‌خندى؟» حضرت عیسى در پاسخش گفت: «گویى تو از #فضل و #رحمت الهى مأیوس گشته‌اى؟» پس خداوند به آنان وحى کرد که: «هر یک از شما دو نفر که گمانش به من نیکوتر است من او را دوست‏تر دارم».

? #شرح_دعای_سحر ، صفحه 61

? عمل عجیب و غیرمنتظره حضرت مسیح(علیه السلام) برای آموزش تواضع به علما

?عیسی (علیه السلام) به حواریین گفت: «من خواهش و حاجتی دارم، اگر قول می‌دهید آن را برآورید بگویم».
حواریین گفتند: «هرچه امر کنی اطاعت می‌کنیم» عیسی از جا حرکت کرد و پاهای یکایک آنها را شست.
حواریین در خود احساس ناراحتی می‌کردند، ولی چون قول داده بودند خواهش عیسی را بپذیرند تسلیم شدند و عیسی پای همه را شست. همین‌که کار به انجام رسید، حواریین گفتند: «تو معلم ما هستی، شایسته این بود که ما پای تو را می‌شستیم نه تو پای ما را».

?عیسی فرمود: «این کار را کردم برای اینکه به شما بفهمانم که از همه مردم سزاوارتر به اینکه خدمت مردم را به عهده بگیرد «عالم» است.
این کار را کردم تا تواضع کرده باشم و شما درس تواضع را فرا گیرید و بعد از من که عهده‌دار تعلیم و ارشاد مردم می‌شوید راه و روش خود را تواضع و خدمت خلق قرار دهید. اساسا حکمت در زمینه تواضع رشد می‌کند نه در زمینه تکبر، همان گونه که گیاه در زمین نرم دشت می‌روید نه در زمین سخت کوهستان».


? استاد مطهری، داستان راستان، ج1، ص234-233