خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد.
زيبايي از قديم الايام براي قشر نسوان كه ما باشيم، مهم بوده و هست.
از نقوش سنگي تخت جمشيد تا همين چند لحظه پيش كه من به آينه نگاه كردم.
شنيده ها حاكي از اينست كه از چند دهه قبل خانمها سرخ آب و سفيد آب ميكردندو سرمه بر چشم مي كشيدند، گلابي بر روي رخت هايشان مي پاشيدند و دل از مجنون خويش مي بردند. آرايش موها هم به چهل گيس و فكل مو و حنا كردن ختم ميشد. صورت عروسان هم با انواع و اقسام پولك هاي برق برقي تزيين ميشد.
مشاطه و شهلا خوشگله ي ديروز به پاني جون و صدف بيوتي و… تبديل شده است.
امروزه زيبايي به افراط رسيده و از دستي به برو رو بردن ظاهر، به دست بردن به تركيب خلقت خداوند هم منجر ميشود.
شلوغي آرايشگاه ها براي خوشگلاسيون،اپيلاسيون ، تغييرات فنداسيون صورت، آمبره و ميكرو پينگمنشن و… منبع سرشار درآمد است. متاسفانه گاهي اين زيبايي ها براي حظ و بهره ي عموم است و مجنون بيچاره فقط پول زيادي برايش خرج مي كند.
روي خوشش همين داغي بازار آرايشگران است.
امان و واي از نكات منفي كه نفوذ افكار انحرافي پايش به درون آرايشگاه ها هم باز شده است و چقدر. بد قدم است.
چه بسيار گوش مفت كه براي اتلاف وقت خريدار حرفهاي نا مربوط مي شود.
چند روز پيش بر حسب اتفاق وارد يكي از اين محفل ها شدم. بانوي محترمي خيلي زيبا اعتقاد به تناسخ را براي سايرين شرح مي داد و تاييد ديگران را دريافت ميكرد.
از روي كنجكاوي به بحثشان ورود كردم و پاسخ مناسبي هم به او دادم.
بنده ي خدا دست وپايش را گم كرد و سريع موضوعي ديگر مطرح كرد.
به درستي كه افكار خام با اين لحن زيبا فريفته ميشوند.
چه افسوس ها كه نخوردم، چقدر جاي ما در متن جامعه خاليست؟؟
چشم هايي ظاهر بين كه فقط به صورت نگاه ميكنند، نه سيرت.
خداوند زيبايي را دوست دارد در حد تعادل نه افراط …