خجل گشت دنیا چو دین گفت: زینب
خرد نعره زد چون یقین گفت: زینب

بنازم به نامش که در واپسین دم
ز گودال، سلطان دین گفت: زینب

چه وقت وداع و چه بعد از شهادت
چه بر نی چه بر روی زین گفت: زینب

بیارند تا انبیا تاب معنا
به هر وحی، روح الامین گفت: زینب

بشر آیتی جست در فهم هستی
زمان گفت: زهرا ، زمین گفت: زینب

بسوزاند آفاق را آن مضامین
که در خطبه ی آتشین گفت زینب

دوا شد به داغ اباالفضل ، رازی
که در گوش ام البنین گفت زینب

عطش، آب شد از خجالت ز شکری
که با تشنه کامی عجین گفت زینب

“ندیدیم در کربلا جز نکویی”
به آن قوم، آری چنین گفت زینب…

✍️افشین علا، 95/07/08