ابزارهای معرفت شناختی در #جنگ_نرم علیه جمهوری اسلامی ایران
? یکی از مهم ترین مبانی دین شناختی تعدد قرائت هاست. اکنون بسیاری از افراد جامعۀ ما در برابر دیدگاه علما و صاحب نظران به راحتی می‌گویند این هم یک قرائت و یک فهمی از دین است و ما می توانیم قرائت های دیگری هم کنار آن فرض کنیم.
? گویا فرقی بین فتوای مجتهد متخصص با غیر متخصص نیست، پایه این مسئله دین شناختی در معرفت شناسی است که آیا می توان از یک متن برداشت های نامحدود و متناقض داشت؟ تاریخ مندی فهم دین، که در واقع مبتنی بر هرمنوتیک فلسفی است، مبتنی بر نسبی‌گرایی و نفی معیار معرفتی است.
? وقتی کسی معیار معرفت را نپذیرفت، هر کسی با پیش فرض های خود متنی مانند قرآن را معنا می‌کند، لذا یک نفر می‌تواند از قرآن سوسیالیسم اسلامی بفهمد، یک کسی لیبرالیزم اسلامی، یک نفر سکولاریسم اسلامی می فهمد.
? شما هم که می‌گویید حکومت اسلامی، یک فهمی از قرآن و اسلام دارید که در عرض سایر فهم هاست و هیچ ترجیحی بر آنها ندارد. در برابر هرگونه استنادی به متون دینی این اشکال مطرح می گردد که این برداشت شخصی شماست و ما برداشت دیگری از همین متن داریم.
? لذا نسبی گرایی معرفتی منشاءِ بحث قرائت‌های مختلف و نقد قرائت رسمی از دین شد که نتیجه آن نفی حکومت دینی، نفی ایدئولوژی کردن دین است و پلورالیزم معرفتی نیز منشاءِ پیدایش پلورالیزم دینی شد که بین دین اسلام و ادیان دیگر هیچ ترجیحی وجود نداشته باشد.
? دیگر اعتقاد به آیاتی چون « هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّه » کنار می رود.
? هر گاه پلورالیزم معرفتی و نسبی گرایی معرفتی مطرح شود قطعاً بدنبالش شکاکیت معرفتی هم هست یعنی شما نمی‌توانید بگویید من یقین دارم به این که این معرفت درست است درست نیست. دیگر تردید حاصل می‌شود.
? در نتیجه تمام ارزش‌ها و قداست‌ها کنار می‌رود و جالب است در عرصۀ سیاست هم بدنبال پلورالیزم معرفتی، جامعه مدنی مطرح شد، احزاب مستقل از دولت، سندیکاها، تشکل ها وگروه های مستقل از دولت می توانند زمام امور را جهت دهی کنند. یعنی تشکل های مستقل، احزاب و سندیکاها هستند که واضع قانون اند، مجری قانون اند. دولت هم یک دولت حداقلی است که طبق نظر آنها مدیریت می کند.
#پلورالیزم_معرفتی
#دولت
#دین
پس مسألۀ قانون گذاری خداوند کجا می رود؟ چرا آنان کنار رفتن تشریع الهی را می پذیرند؟ چون معتقدند :
❇️ اولاً ما براساس پلورالیزم دینی معیاری نداریم که بگوییم این دین حق و برتر است.
❇️ ثانیاً براساس هرمنوتیک فلسفی و نسبیت و تاریخ مندی فهم نمی توانیم بگوییم این فهم ما از دین اسلام، فهم برتر است.
? حتی بحث را تا آنجا بردند که گفتند پیغمبر هم یک فهمی از وحی دارد، این چیزی که به عمل رسیده و تبدیل شده به قرآن، فهم پیغمبر نسبت به آن حقیقتی است که خدا به او داده است. حالا اصلاً خدایی هست یا نیست آن هم یک فهم تاریخ مند است که ما داریم.
? بنابراین نمی توان به اینها امید بست. پس چه چیزی می‌تواند قانون گذاری را تعیین کند؟ احزاب و تشکل‌ها و سندیکاها هستند. این غیر از آن دیدگاه است که وجود احزاب را که براساس قوانین اسلام و در چارچوب قانون اساسی برنامه‌ریزی و نحوه برنامه‌های خود را برمردم عرضه کنند. این از نظر اسلام اشکال ندارد، ولی مسئله این نیست!
? احزاب و تشکل‌ها و سندیکاها و گروه‌های مختلف قانون گذار هستند. چون دیگر قانون‌گذاری خدا عملاً با نسبی گرایی و کثرت گرایی معرفتی کنار می‌رود.
✅ لذا تمام شبهاتی که در عرصۀ سیاست، اجتماع، نفی ولایت فقیه و حکومت دینی و شبهات کلام جدید مطرح شد همه و همه بدون استثنا مبتنی بر این مبانی معرفت شناختی است.
#نسبی_گرایی
#سندیکا
#قانون
[دوشنبه 1396-12-14] [ 01:47:00 ب.ظ ]
