? حدیث روز ?

? امام علی علیه‌السلام:
? إِنَ‏ لِلْجِسْمِ‏ سِتَّةَ أَحْوَالٍ‏ الصِّحَّةَ وَ الْمَرَضَ وَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ وَ النَّوْمَ وَ الْیَقَظَةَ وَ کَذَلِکَ الرُّوحُ فَحَیَاتُهَا عِلْمُهَا وَ مَوْتُهَا جَهْلُهَا وَ مَرَضُهَا شَکُّهَا وَ صِحَّتُهَا یَقِینُهَا وَ نَوْمُهَا غَفْلَتُهَا وَ یَقَظَتُهَا حِفْظُهَا.

?جسم و بدن را شش حالت است:
▫️صحت، بیمارى، مرگ، زندگى، خواب و بیدارى
?و روح هم، چنین است،
▫️دانش موجب زندگانی آن می‌شود،
▫️جهل، مرگ روح است،
▫️شک بیماری آن،
▫️یقین، صحت آن؛
▫️غفلت؛ خواب روح
▫️حفظ و یادآوری؛ بیداری روح است.

?توحید صدوق؛ ص۳۰۰

♻️امام على عليه السلام:

?حاضر جوابترين مردم كسى است كه خشمگين نشود

?أحضَرُ الناسِ جَوابا مَن لَم يَغضَبْ

?غررالحكم حدیث 2950

#حدیث

? آیا “یا هو” از نظر قواعد ادبی صحیح است؟

? شاید بپرسید طبق قواعد علم نحو، حرف ندا بر سر ضمیر وارد نمی شود، پس چطور در برخی روایات تعبیر “یا هو” وجود دارد؟
این شبهه را علامه حسن زاده آملی اینچنین پاسخ داده اند:

? «در این حدیث شریف و نظائر آن کلمه مبارکه هو منادی شده است و حرف یای ندا بر سرش در آمده است و حال اینکه ضمیر، منادی نمی شود، علامه بهائی، در صمدیه در شرایط منادی گوید: «و یشترط کونه مظهراً» و شارح آن علامه سیدعلیخان در شرح کبیر صمدیه پس از عبارت مذکور گوید:
فلا یجوز نداء المضمر مطلقاً لا یقال یا انا و لا یا ایای و لا یا هو و لا یا ایاه اجماعاً.
تا اینکه گوید: و قال شعبان فی الفیته:

? و لا تقل عند النداء یا هو
? و لیس فی النحاة من رواه

? پس در حدیث مذکور “یا هو” حرف ندا بر سر ضمیر در نیامده است، بلکه هو اسمی از اسماء الله است که مسمی آن هویت مطلقه و ذات اقدس است (یعنی در این روایات هو ضمیر نیست بلکه اسم است)، چه اینکه جمله شریف “یا هو یا من لاهو الا هو” سخن کسی است (امام علی علیه السلام) که خود پدر نحو و صرف است.

? منبع: هزار و یک کلمه، ج2، ص 184، علامه حسن زاده آملی.

#امام_علی_علیه_السلام :

فاطمه دختر رسول خدا (صل الله عليه وآله وسلم) همواره مورد ستم قرار گرفت و از حقش محروم، و از ميراثش جلوگيرى شد. …..

? حکمت نامه فاطمی، ص 626

?
نبی رحمت(صل الله عليه وآله وسلم): خوشا به حال کسی که در روز قیامت در نامه عملش زیر هر گناهی که مرتکب شده یک استغفار نوشته شده باشد ❤