از مردی بخشنده پرسیدند: «آیا از این‌ که به دیگران کمک می‌کنی و روزی‌رسان فقیران هستی، هرگز به خود مغرور شده‌ای یا منتی بر سر نیازمندان گذارده‌ای؟»
پاسخ داد: «هیهات که بخشش و روزی رسانی من به نیازمندان، حکایت کفگیری است که در دست طباخ است. اگر چه طباخ هرچه می‌دهد در کفگیر می‌ریزد و می‌دهد ولی کفگیر هرگز گمان نمی‌برد که هرچه دارد، از آن خودش است و بخشنده است…»!

#بهارستان
عبدالرحمن جامی

#غدیر1429
وظیفه ی همسران سادات در عید غدیر

کسانی که همسر سادات شده اند باید بدانند که آنان در روز عید غدیر که یکی از بزرگترین اعیاد شعیان است وظایفی برعهده دارند:

هدیه بخرید 
یکی از سنت های عید غدیر عیدی دادن سادات به افراد عام است اما خوب است که همسران سادات به شکرانه ی اینکه همسرشان از نوادگان پیامبر اسلام (صل الله علیه وآله وسلم) است، برای وی هدیه ای هر چند کوچک بخرد. هدیه دادن حتی اگر بدون دلیل باشد حس خوبی را ایجاد می کند و باعث صمیمت بیشتر می شود حال چه دلیلی بهتر از هدیه دادن در روز شادی همچون غدیر؟

همسرتان را همراهی کنید
یکی دیگر از سنت های عید غدیر دیدار سادات است. سعی کنید در این روز همسری خاص باشید. اگر شوهر شما سید است به همین مناسبت مهمانی را تدارک ببینید و فامیل را دور هم جمع کنید و در عیدی دادن همسرتان به دیگران ذوق و سلیقه به خرج دهید و سکه و یا پول هایی را که برای عیدی دادن تدارک دیده اید با کمترین هزینه به زیبایی تزئین کنید. اگر فرزندی دارید که او هم سید است مختص او عیدی های کودکانه ای را تهیه کنید که به هم سن و سالان خود عیدی دهد؛ همچنین لباس و یا شال سبز زیبایی را برای شوهر و فرزندتان تهیه کنید تا تفاوت غدیر با اعیاد دیگر مشخص شود. 
اما اگر خانم شما سادات است او را در برپایی مهمانی و تکریم این روز همراهی کنید. حتی اگر همسرتان خیال میزبانی در چنین روزی را ندارد شما او را تشویق کنید و به او این اطمینان را بدهید که نمی گذارید ذره ای در این مهمانی دادن اذیت شود و در تمام مراحل به او کمک خواهید کرد و ثواب عظیمی را از کمک به همسر نصیب خود کنید چنانچه پیامبر گرامی اسلام به حضرت علی ( علیه السلام ) می فرمایند: “بشنو از من آنچه را که به دستور پروردگارم می گویم…ای علی،کسی که در کارهای خانه به همسر خود بدون سرکشی و دلتنگی و تکبر خدمت نماید، پروردگار اسمش را در دفتر شهدا ثبت می کند و برایش به هر روز و شبی ثواب هزار شهید و به هر قدمی که بر می دارد به آن مرد ثواب حج و عمره می دهد و به هر قطره ای که از بدنش عرق بیاید یک خانه در بهشت برایش منظور می نماید."(2)

همسرتان را به حرمت جدش ببخشید 
انسان ممکن الخطاست و ممکن است شما هم بنا به دلایلی در طول زندگی مشترک از همسرتان دلخوری هایی داشته باشید اما عید غدیر فرصت مناسبی برای فراموشی خطاهای یکدیگر است به خصوص که همسرتان از ذریه ی پیامبر(صل الله علیه وآله وسلم) باشد.

فراموش نکنید که ازدواجی شاد و موفق است که در آن درک متقابل ، گذشت و بخشش وجود داشته باشد چرا که بدون گذشت نمی توان زندگی کرد ؛همچنین باید گفت همین خطاهای کوچک و بزرگ زندگی است که آدمی را پخته و با تجربه می کند و این گذشت و بخشش اطرافیان است که فرصتی را برای پی بردن به اشتباهات و جبران آن فراهم خواهد کرد. مطمئن باشید با گذشت کردن نه تنها چیزی از شما کم نخواهد شد بلکه به کرامت و بزرگ منشی شما افزوده خواهد شد.

در نهایت  باتوجه به مطالب گفته شده در زمینه ی احترام به سادات و بیان وظایف همسران سادات نباید از این نکته غافل شویم که سادات بزرگوار هم وظایفی سنگین تر از افراد عام خواهند داشت و انان به واسطه ی انتسابی که به پیامبر و ائمه اطهار( علیهم السلام ) دارند باید مراقب اعمال و رفتار خود باشند.امام سجاد ( علیه السلام ) در این زمینه می فرمایند: که نزدیکان پیامبر (علیه السلام) بخاطر موقعیت حساس شان ، ثواب هایشان دو برابر و عذاب هایشان نیز دو برابر خواهد بود. (3)

#غدیر1429
روز غدیر رفراندم است نه اعلام ولایت . اعلام ولایت در یوم الانذار است . یعنی روزی که پیامبر بعداز گذشت سه سال از بعثت اقوام را جمع کرد و نبوتش را اعلام کرد و دست روی شانه علی علیه السلام گذاشت و گفت که او جانشین و برادر من است یعنی بیست سال قبل از غدیر.
در جنگ تبوک فرمودند که نسبت علی علیه السلام به من مثل نسبت هارون به موسی می ماند. پس پیامبر (صل الله علیه وآله و سلم) نبوت را در جاهای مختلف اعلام کرد ولی در غدیر اعلام عمومی نموده است

یا لطیف

هزار و یك‌ اسم‌ داری‌ و من‌ از آن‌ همه‌ اسم‌ «لطیف» را دوست‌تر دارم‌ كه‌ یاد ابر و ابریشم‌ و عشق‌ می‌افتم. خوب‌ یادم‌ هست‌ از بهشت‌ كه‌ آمدم، تنم‌ از نور بود و پَر و بالم‌ از نسیم. بس‌ كه‌ لطیف‌ بودم، توی‌ مشت‌ دنیا جا نمی‌شدم. اما …
زمین‌ تیره‌ بود. كدر بود، سفت‌ بود و سخت. دامنم‌ به‌ سختی‌اش‌ گرفت‌ و دستم‌ به‌ تیرگی‌اش‌ آغشته‌ شد. و من‌ هر روز قطره‌قطره‌ تیره‌تر شدم‌ و ذره‌ذره‌ سخت‌تر.
من‌ سنگ‌ شدم‌ و سد‌ و دیوار … دیگر نور از من‌ نمی‌گذرد، دیگر آب‌ از من‌ عبور نمی‌كند، روح‌ در من‌ روان‌ نیست‌ و جان‌ جریان‌ ندارد.

حالا تنها یادگاری‌ام‌ از بهشت‌ و از لطافتش، چند قطره‌ اشك‌ است‌ كه‌ گوشه‌ دلم‌ پنهانش‌ كرده‌ام، گریه‌ نمی‌كنم‌ تا تمام‌ نشود، می‌ترسم‌ بعد از آن‌ از چشم‌هایم‌ سنگ‌ریزه‌ ببارد.

یا لطیف!
این‌ رسم‌ دنیاست‌ كه‌ اشك‌ سنگ‌ریزه‌ شود و روح‌ سنگ‌ و صخره؟ این‌ رسم‌ دنیاست‌ كه‌ شیشه‌ها بشكند و دل‌های‌ نازك‌ شرحه‌شرحه‌ شود؟
وقتی‌ تیره‌ایم، وقتی‌ سراپا كدریم، به‌ چشم‌ می‌آییم‌ و دیده‌ می‌شویم، اما لطافت‌ كه‌ از حد بگذرد، ناپدید می‌شود.

یا لطیف!
كاشكی‌ دوباره‌ مشتی، تنها مشتی‌ از لطافتت‌ را به‌ من‌ می‌بخشیدی‌ تا می‌چكیدم‌ و می‌وزیدم‌ و ناپدید می‌شدم، مثل‌ هوا كه‌ ناپدید است، مثل‌ خودت‌ كه‌ ناپیدایی…
یا لطیف!
مشتی، تنها مشتی‌ از لطافتت‌ را به‌ من‌ ببخش.

عرفان‌ نظرآهاری
#شعر