‍ ? خدای تو ?
? آقا!
من با خودم عهد بسته ام
به خداهای خیالی ام پشت کنم.
من به این خداها با همۀ وجودم کفر می ورزم.
از وقتی که با خدایی آشنا شده ام
که تو و پدرانت به ما شناسانده اید
تازه دارم می فهمم که عمری دور از وادی خداپرستی
خودم را خداپرست می انگاشتم.

? من خدای تو را دوست دارم
که از بخشیدن خسته نمی شود.
پشیمان‌ها حس بدی ندارند در درگاهش.
وقتی که دل پشیمان می برند
در درگاه خدا به بالاترین قیمت از آنها می خرد.
پشیمانی در نزد خدای تو سهمیه بندی نیست.
پشیمان اگر ناامید باشد از راهیابی به درگاه خدا
خدا خودش می آید و دستش را می گیرد
و او را می برد به جایی که گمانش را نمی برد.

? پشیمان‌ها میان بندگان خدای تو
رویشان سیاه نیست، آنها می درخشند.
خدای تو چقدر صبر دارد
که هر چقدر می روم و برمی گردم
همین که دل پشیمانم را نشانش می دهم
در به رویم باز می شود.

? من خدای تو را دوست دارم.
با این خدا می شود زندگی کرد.
می شود طعم آرامش را چشید.
می شود برای این خدا مرد.
دارم آرام آرام طعم بندگی را می چشم.
خدا اگر خدای تو باشد
زندگی مساوی با بندگی است.
پس از من خسته نشو
بیشتر خدای خودت را بشناسان به من.

#بهانه_بودن
#درس
#محسن_عباسی_ولدی

?آیت الله حائری شیرازی?
کبوتران جوجه‌های خود را وابسته نمی‌کنند. زمانی‌که جوجه ناتوان است و بال پرواز ندارد، نوازشش می‌کنند؛ اما همین‌که بال و پری درآورد و قوۀ پرواز در او بروز کرد، سعی می‌کنند او را از وابستگی خارج کنند.
شاید دیده باشید که کبوتر به جوجه‌اش نوک می‌زند و او را وادار به پرواز می‌کند؛ یا مثلاً جلوی جوجه‌اش حرکت می‌کند و یک‌مرتبه در یک‌فاصلۀ دو متری پرواز می‌کند تا بچه هم به هوای او بپرد، دوباره چهار متر آن طرف‌تر پرواز می‌کند و جوجه باز از او تقلید می‌کند.
این‌ها راه و رسم زندگی را به فرزندانشان این‌گونه یاد می‌دهند. همه این روش‌ها را خدا به حیوانات یاد داده است؛ حیوانات می‌توانند بزرگترین منبع معلومات برای ما باشند، چون معلمشان خداست. نگوییم از کبوتر درس می‌گیریم، نه! از خدا درس می‌گیریم، برای خدا داریم کار می‌کنیم و از خدا چیز یاد می‌گیریم.