?با دو قطره اشک فکر می کنیم جای ما در بهشت است

?گاهی با حرف زدن با خدا ، با دو قطره اشکی که از چشمان ما جاری می شود می خواهیم به ما بهشت را بدهند و اسرافیل و عزراییل و مکاییل و جبرئیل چهارگوشه زندگی ما را بگیرند یکی بچه ام را بزرگ کندیکی نازم را بکشد و یکی هم …اینجاست که متوقع می شویم

?یکی از گرفتارهایی که در چنین سلوکی بعد از ریاضت ها شکل می گیرد، اغترار و طلبکاری است؛ یعنی انسان از خدا متوقع و طلبکار می شود و خدا را بدهکار می داند. متوقع و منتظر است. و اینجاست که اگر دری هم به رویدری هم به رویش باز کنند، جز اینکه دور شود چیزی دیگری برایش نخواهد بود

? #استاد_صفائی
?اخبات صفحه 49 و 50