?آیت الله حائری شیرازی?
کبوتران جوجه‌های خود را وابسته نمی‌کنند. زمانی‌که جوجه ناتوان است و بال پرواز ندارد، نوازشش می‌کنند؛ اما همین‌که بال و پری درآورد و قوۀ پرواز در او بروز کرد، سعی می‌کنند او را از وابستگی خارج کنند.
شاید دیده باشید که کبوتر به جوجه‌اش نوک می‌زند و او را وادار به پرواز می‌کند؛ یا مثلاً جلوی جوجه‌اش حرکت می‌کند و یک‌مرتبه در یک‌فاصلۀ دو متری پرواز می‌کند تا بچه هم به هوای او بپرد، دوباره چهار متر آن طرف‌تر پرواز می‌کند و جوجه باز از او تقلید می‌کند.
این‌ها راه و رسم زندگی را به فرزندانشان این‌گونه یاد می‌دهند. همه این روش‌ها را خدا به حیوانات یاد داده است؛ حیوانات می‌توانند بزرگترین منبع معلومات برای ما باشند، چون معلمشان خداست. نگوییم از کبوتر درس می‌گیریم، نه! از خدا درس می‌گیریم، برای خدا داریم کار می‌کنیم و از خدا چیز یاد می‌گیریم.