#به_قلم_خودم اعترافات یک اینستاگرامی فوق معمولی در توصیف فضای خانه‌. یک دست مبل که خیلی وقت است نیاز به تعمیر دارد. چند تخته فرش و چند پشتی بدون هیچ وسیله‌ی اضافی و آشپزخانه‌ای ساده تر از خانه. با وسایل محدود و مورد استفاده. تازگی ها هم خریدن اسباب زیادی و گران قیمت کلافه ام می‌کند. شلوغی دور و برم و مراقبت از آن گران قیمت که نشکند یا لب پر نشود حوصله سر بر است. تمام زندگی ما خلاصه شده در آشپزخانه و فرش جلوی تلویزیون و گاهی چند متر آنطرفترش. زندگی هم جریان دارد و می‌گذرد،حتی بدون آن چیزها. پس دغدغه مندی برای بیشتر از آن به چه کارم می‌آید! تمیز کردن و نظافتش را هم باید لحاظ کرد دیگر. نداشتن ظرفهای لاکچری و زندگی لاکچری‌تر از آن که پر از دغدغه باشد را به لقایش بخشیدم. آسایش و آرامش را در چیز دیگری جستجو کن برایت بهتر است. خانه‌ات را یک روز تحویل صاحبان بعدی خواهی داد و می‌روی بی آنکه بدانی چه زمانی ست.

#به_قلم_خودم
دریا جایی خاطره انگیز است.موج، ساحل، قایق و… .
طلوع و غروب خورشید با انعکاس نور منظره ای زیبا در کنار دریا میسازد.
اما شبها کنار دریا تجربه ای نوست.
همه جا تاریکیست، انگار آسمان دستان دریا را در دست گرفته و صدایی آشنا که به لا لایی شبیه است تو را آرام میکند واز تمام دغدغه ها فارغ میشوی و به آوای موج ها دل می سپاری.

‍ ?من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام،‌ «خود»ِ تو،‌ «خود»ِ تو…

من انتخاب کرده‌ام
و در انتخابم تردید ندارم
من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام
«خود»ِ تو
«خود»ِ تو…

و اگر بروم سراغ غیر تو
لحظه‎ای خدا مهلتم ندهد
مهلتم ندهد
مهلتم ندهد…

من بار سفر بسته‎ام
مقصدم «خود» توست
ولی همسفر می‎خواهم
همسفر
همسفر…

آیا همسفری هست
که «خود»ِ تو مقصدش باشد؟
فقط «خود»ِ تو
فقط «خود»ِ تو…

…آقا!
درست است که من تو را انتخاب کرده‎ام
اما هنوز مثل تو نشده‎ام
دوست دارم بشوم «خود»ِ تو
اما همسفری می‎خواهم
که او هم
دوست داشته باشد بشود «خود»ِ تو
نمی‎دانم این همسفر را کجا پیدا کنم
اما تا تو هستی، دلم آرام است.
 
کافی است نگاه لطفت سرازیر شود به سویم
آن گاه
در سفری که به سوی تو دارم
همسرم و همسفرم را خواهم یافت.

وقتی من و همسفرم
مقصدمان «خود»ِ تو باشد
ازدواج می‎شود مایۀ آرامش.
و مگر می‎شود مقصد سفری
«خود»ِ تو نباشد
اما سوغات سفر
شیرینی آرامش باشد؟

اصلاً تو خودِ آرامشی
آرامش به جز تو معنایی ندارد
باید بار سفر به سوی تو بست
تا آرامش را با همۀ وجود چشید.

 
آقا!
حالا که من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام
می‎شود تو همسفرم را انتخاب کنی؟
هر که تو انتخاب کنی
چشم‌بسته می‎گویم: چَشم!
من دلم می‎خواهد
همسفرم انتخاب شدۀ تو باشد
انتخاب شدۀ تو
انتخاب شدۀ تو…

?بهانه بودن (کتاب اول)،
من می‎خواهم «تو» بشوم،‌ راست می‎گویم!
ضمیمۀ ادبیِ کتابِ اول از مجموعۀ «نیمۀ دیگرم»

#بهانه_بودن
#نیمه_دیگرم
#محسن_عباسی_ولدی

همه ی دنیا رو هم داشته باشی بازم یکی هست که تو لیست دارائی هاش یه چیز داره که تو نداری،
که تو حسرتش رو می خوری،
تو هم همیشه یه چیزی داری که حسرت بقیه ست،
این معادله همین قدر ساده ست،
اما با همه ی سادگیش آرامش قلب ما رو برده،
این دفتر بی سرمشق رو ببند،
پر و بال مهربونیت رو باز کن،
بزار مهربونیت سر تیتر همه ی مشق های دنیا بشه.
#کلام_خدا
#دلسپرده
#دل_را_به_خدا_بسپار