#سلامت

✅ رياضت
? استاد علی صفایی حائری

وقتی به باغ می رفتم
و سیب ها را آونگ می دیدم
و به یاد مرتاض ها می افتادم.
که با پا آونگ می شدند.

به سیبها گفتم.
در انتظار چه نشسته اید؟؟
…….. اما از آنها جوابی نیامد

تا آن روز…
دیدم درخت ها، پژمرده اند.
سیب ها در جعبه ها نشسته اند.
می خواهند، به «شهر» بیایند.

یک سیب سرخ، از جعبه پایین آمد. جلوی پای من ایستاد.
و به من گفت.
ما به یک شاخه، و به چند برگ قانع شده بودیم.
از شاخه دست نمی کشیدیم.
آنها که از شاخه، دست کشیدند، پلاسیده، ریختند.
ما این ریاضت آسمانی را به جان خریدیم.
تا امروز…

باغبان آمد سیب را برداشت…
قطره های شیری سیب،
در شیار لب هایش می دوید…

اردیبهشت ۴۹

و با او، با نگاه فریاد می کردیم(مجموعه اشعار)

#علما_و_بزرگان
#علامه_حلی

چگونه صاحب الزّمان را نمی توان دید در حالی که دست او در میان دست توست?

علاّمه حلّی شب جمعه ای به زیارت سیّد الشّهداء (ع) می رفت. ایشان تنها بر روی الاغی سوار شده بود وتازیانه نیز در دستش بود.
در بین راه شخص عربی پیاده به همراه علاّمه راه افتاده وبا هم به صحبت مشغول شدند. وقتی مقداری از راه رفتند علاّمه متوجّه شد که این شخص مرد دانایی است بنابراین در مورد همه مسائل علمی با هم صحبت کردند وعلاّمه بیشتر متوجّه می شد که این مرد صاحب علم وفضیلت بسیاری است.
علاّمه مشکلاتی که برایش در علوم پیش آمده بود را یکی یکی از آن شخص سؤال می کرد وآن شخص همه آنها را جواب می فرمود تااینکه به مسئله ای رسیدند که آن شخص فتوایی داد ولی علاّمه آن فتوا را ردّ کرد وگفت: «حدیثی در مورد فتوای شما نداریم».
آن مرد گفت: «حدیثی در این مورد شیخ طبرسی در کتاب تهذیب بیان کرده است وشما از اوّل کتاب تهذیب فلان قدر ورق بزنید در فلان صفحه در سطر چندم این حدیث را مشاهده خواهید نمود».
علاّمه تعجّب کرد که این شخص چه کسی است؟! آنگاه علاّمه از آن شخص پرسید: «آیا در زمان غیبت کُبری می توان امام زمان (علیه السلام) را زیارت کرد یا نه؟!»
در این هنگام تازیانه از دست علاّمه افتاد وآن شخص بزرگوار خم شد وتازیانه را از روی زمین برداشته ودر دست علاّمه گذاشت وبه علاّمه فرمود: «چگونه صاحب الزّمان را نمی توان دید در حالی که دست او در میان دست توست».
پس علاّمه بی اختیار خود را از روی حیوان به پایین انداخت که پای آن حضرت را ببوسد واز هوش رفت. چون به هوش آمد کسی را ندید، به خانه برگشت وبه کتاب تهذیب مراجعه کرد وآن حدیث را در همان صفحه وسطری که حضرت نشان داده بود ملاحظه نمود»

?تنها حبي كه سبب نجات انسان مي شود

#حضرت_آیت_الله_قرهی_مدظله_العالی:

✨حب، اگر خدايي باشد، مهم است، اگر غيرخدايي باشد، ضرر مي زند.
حب ما به فرزندمان بايد در حدي باشد كه خدا گفته؛ بيش از حدش بد است .
⚡️يعني بايد ببينيم اگر پروردگار عالم مصيبتي را براي ما خواست، ما راضي به رضاي او هستيم يا خير؟ دل مي كنيم يا خير؟ حب به دوستان و …، بايد حبي باشد كه انسان را به خدا وصل كند، اگر اين گونه شد، عين حب به خداست.
چرا ما حضرات معصومين و آقا جان، حضرت حجت را دوست داريم؟ چون اتّصال به حضرت حجت يعني اتّصال به خدا.
چرا ما نسبت به دشمنان اهل بيت، بغض و عداوت داريم؟ چون آن ها با حب خدا مخالفت كردند. تولي و تبري همين است.
? لذا عزيز دلم، اگر اين حب باشد نجات مي يابيم.
#حب_خدایی #تولی #تبری
#درس_اخلاق

? سومین نامه احمدی نژاد خطاب به رهبری معظم، مورد استقبال بی نظیر و خوشحالی زاید الوصف #گروه_های_معارض قرار گرفته است. نامه ای که اساس آن بر #ایراد_اتهام و #افتراء به نظام است و آن را نمی توان یک نامه مشفقانه تلقی کرد.‌ در این باره نکاتی وجود دارد:

? ۱. گروه های ضد انقلاب (خصوصا طیف های بسیار تندرو که شدت عداوت آنها با نظام دینی از اصحاب فتنه نیز شدیدتر است) معتقدند احمدی نژاد فروپاشی نظام جمهوری اسلامی را قطعی می داند و به همین دلیل بی پروا علیه رهبری معظم صحبت می کند. متاسفانه گروه های یاد شده از رفتار و گفتار احمدی نژاد به دلیل #قبح_شکنی_سیاسی و عادی سازی زیرپاگذاشتن حرمت ها استقبال فراوان کرده اند.

? ۲. احمدی نژادِ مدلِ ۹۶ ؛ مطلقا در جبهه نیروهای ارزشی و خادمان مردمی، تعریف نمی شود. گرچه ایشان هنوز از اعتبار باقی مانده خود نزد برخی طبقات مردمی سوء استفاده‌ کرده و ادعای عدالت خواهی دارد اما به واقع در #زمین_براندازان_کینه_توز!! و برخی گروه های سیاسی اشرافیت طلب!!! خودنمایی می کند.

? ۳. متاسفانه برخی افراد که دینداری شان سیاسی!! است با بیماردلی!! از برخی سخنان متشابه رهبری؛ علیه محکمات انقلاب، استدلال می آورند. اینکه رهبری عزیز، مظلومانه!! از کم کاری نظام در زمینه تحقق عدالت، عذر خواهی می کنند در واقع، علاوه بر یادآوری و قرائت اهداف اصلی نظام و مسئولیت خود؛ #فرهنگ_مسئولیت_پذیری را در بین مسئولان ترویج می کنند. رهبری معظم عادل ترین مسئول جمهوری اسلامی هستند و کم کاری و خبط و خطای مسئولانِ سیاسی کار!! را نیز در پیشگاه مردم بر عهده می گیرند. آیا کسانی که مستقیما ۸ سال زمام اجرایی کشور را داشتند بجز #اپوزیسیون_بازی!! ؛ شجاعت پذیرش واقعیات را دارند؟!!

? ۴. عدالت؛ از مسیری جز تعمیق نظام ولایی میسر نخواهد شد و کسانی که دوگانه کاذب ولایت مداری _ عدالت طلبی را ایجاد می کنند؛ خیلی وقت است از جاده عدالت و صراط ولایت خارج شده اند. باید مواظب باشیم دشمن، #ضدانقلاب_حزب_اللهی_نما!! و‌ #براندازان_انقلابی_نما!! را به وجود نیاورد.

‍ ?من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام،‌ «خود»ِ تو،‌ «خود»ِ تو…

من انتخاب کرده‌ام
و در انتخابم تردید ندارم
من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام
«خود»ِ تو
«خود»ِ تو…

و اگر بروم سراغ غیر تو
لحظه‎ای خدا مهلتم ندهد
مهلتم ندهد
مهلتم ندهد…

من بار سفر بسته‎ام
مقصدم «خود» توست
ولی همسفر می‎خواهم
همسفر
همسفر…

آیا همسفری هست
که «خود»ِ تو مقصدش باشد؟
فقط «خود»ِ تو
فقط «خود»ِ تو…

…آقا!
درست است که من تو را انتخاب کرده‎ام
اما هنوز مثل تو نشده‎ام
دوست دارم بشوم «خود»ِ تو
اما همسفری می‎خواهم
که او هم
دوست داشته باشد بشود «خود»ِ تو
نمی‎دانم این همسفر را کجا پیدا کنم
اما تا تو هستی، دلم آرام است.
 
کافی است نگاه لطفت سرازیر شود به سویم
آن گاه
در سفری که به سوی تو دارم
همسرم و همسفرم را خواهم یافت.

وقتی من و همسفرم
مقصدمان «خود»ِ تو باشد
ازدواج می‎شود مایۀ آرامش.
و مگر می‎شود مقصد سفری
«خود»ِ تو نباشد
اما سوغات سفر
شیرینی آرامش باشد؟

اصلاً تو خودِ آرامشی
آرامش به جز تو معنایی ندارد
باید بار سفر به سوی تو بست
تا آرامش را با همۀ وجود چشید.

 
آقا!
حالا که من «خود»ِ تو را انتخاب کرده‎ام
می‎شود تو همسفرم را انتخاب کنی؟
هر که تو انتخاب کنی
چشم‌بسته می‎گویم: چَشم!
من دلم می‎خواهد
همسفرم انتخاب شدۀ تو باشد
انتخاب شدۀ تو
انتخاب شدۀ تو…

?بهانه بودن (کتاب اول)،
من می‎خواهم «تو» بشوم،‌ راست می‎گویم!
ضمیمۀ ادبیِ کتابِ اول از مجموعۀ «نیمۀ دیگرم»

#بهانه_بودن
#نیمه_دیگرم
#محسن_عباسی_ولدی