یکی از پیامبران به عزرائیل گفته بود:
هر وقت خواستی سراغ من بیایی، از قبل خبر بده. وقتش که شد عزرائیل آمد. آن پیامبر به او گفت: مگر بنا نبود از پیش خبرم کنی؟ گفت: خبر کردم. گفت: کی؟ عزرائیل پاسخ داد: این موی سرت که سپید شد من بودم که با تو حرف می‏زدم، چین و چروک صورتت من بودم.
خیلی از چیزهایی که می‏بینیم، مثل همین قصه، پیغام‌اند، درس‌اند، منتها باید خودمان حواسمان باشد.

مثلا فرزند برای انسان درس بزرگی است. اگر بچه‏ شما کاری کند که در شأن او نباشد، ناراحت می‏شوید؛ پس قبول کنید که اگر خود ما هم عملی انجام دهیم که در شأنمان نباشد، خدا خوشش نمی‏آید. شما با همه محبتی که به فرزندتان دارید، او را تنبیه می‏کنید و اگر از تنبیه نتیجه نگرفتید، رنج می‏کشید و ممکن است به ‏تدریج از او نفرت پیدا کنید. انسان هم با این‏که مخلوق خداست، اگر آن طور که خدا می‏پسندد نباشد، ممکن است به جایی برسد که پیش خدا منفور بشود.

وقتی بچّه به شما اعتماد نمی‏کند بدتان می‏آید، امّا وقتی بچّه شما، باور دارد که شما دوستش دارید، خرسند می‏شوید؛ اگر ما به خداوند خوش گمان باشیم، دلمان به وعده ‏های او آرام باشد و به او اعتماد کنیم، خدا ما را به خود نزدیک می‏کند.

بیانات مهم
حتما بخوانید…
?خوف از #زلزله، مذموم است یا ممدوح؟
#حضرت_آیت_الله_قرهی:
?یکی از آن خوف‌های مذموم، خوف از امری ضروری و لازم الوقوع است که دفع آن از قدرت بشر، بیرون است. مثلاً همین #زلزله‌هایی که آمده و دارد می‌آید. برای چه انسان بترسد؟! گفت: گر نگه‌دار من، آن است که من می‌دانم/ شیشه را در بغل سنگ، نگه می‌دارد.

?مطالعه کنید، هم در طبس، پیرزن نود ساله بعد از چند روز زنده بیرون آمد و هم در بم، بچّه، زنده بیرون آمد و هم در #زلزله سر پل ذهاب، بچّه دو ساله، پنج روز زیر آوار بود و زنده بیرون آمد. شوخی نیست، بچّه، جسم ضعیفی دارد، آب می‌خواهد، غذا می‌خواهد و … . امّا بعد از پنج روز، زنده بیرون آمد. من در نمایشگاه بم دیدم، خانه‌ی گِلی، از بین نرفته، بغلش خانه‌ی نوساز، درست به هم چسبیده، از بین رفته است. این‌ها، قدرت‌نمایی خداست. حالا بگوییم: مثلاً از لحاظ علمی در آن‌جا ریشتر رد شد و این‌جا رد نشد و …، باز هم هر چه هست، خداست. غیر از این است؟! حالا آن‌ها را این‌طور توجیه کنید، بچّه و پیرزن را چه می‌گویید؟! پیرزن و بچّه که زودتر از بقیّه باید هلاک شوند، چون قدرت جسمانی‌شان کمتر است و آب بدنشان زودتر تمام می‌شود. در خیلی از موارد همین‌طور بوده است، نه ایران ما، برخی جاهای دیگر هم اعلام شده که یک موقع کسی را بعد از ده روز، زنده از زیر آوار بیرون آوردند.

⚡️حالا اگر انسان مدام از این حوادث بترسد، خوف مذموم است. اولیاء خدا می‌گویند: این خوف، خوف از امری ضروری و لازم الوقوع است. البته منظور این نیست که ما کاری نکنیم. اصلاً اسلام دستور داده است. حتّی پیغمبر اکرم در مورد قبر هم که برای انسانی است که از دنیا رفته است، فرمودند: قبر را محکم بسازید. گفتند: قبر؟! فرمودند: بله، قبر را هم محکم بسازید، انسان مؤمن کاری را انجام نمی‌دهد، إلّا به این که دقیق و محکم انجام می‌دهد و این، یکی از نشانه‌های ایمان است. ساختمان، باید دقیق و محکم باشد، امّا دیگر مابقی آن دست خداست. ای بسا کسی لحظه‌ای بیرون بیاید و سنگ از جای دیگری بر سرش می‌خورد. لذا با این که در ساختمان نیست، از دنیا می‌رود. ولی ساختمان فرومی‌ریزد، امّا کسی در زیر آوارها زنده می‌ماند. همه، کار خداست. پس نباید زندگی عادی تعطیل شود و بترسیم و واهمه داشته باشیم. لذا اولیاء خدا می‌فرمایند: این خوف که از امری است که از قدرت بشر بیرون است، خوف مذموم است و نادانی و خطای محض است.
#زلزله
#خوف_مذموم

❤️خدای صبور و زلزله

ای کاش
امروز پایان بداخلاقی هایمان باشد و این ترس ناگهانیِ عمیق مهربانمان کند.
چشمانمان به اجتماعمان باز شود و صبورمان کند.

ای کاش باور کنیم آن ثانیه های تلخ تذکری بود برای بهبودِ فوریِ جامعه ای که همه میدانیم چگونه است!
حالا که زنده مانده ایم چقدر کار نکرده ی خوب برای انجام داریم؛
مهربانی
ملاحظه
دستگیری
حمایت
شنیدن
و …
کاش شکرانه ی این بلایِ از سر رفته اخلاق خوشمان و بیداریِ مسؤلانِ در خواب و اهل دنیایمان باشد.
زلزله آموزگار اخلاق است برای ما که بداخلاق بوده ایم.

? توصیه به #صبر در برابر ناملایمات :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

?ولَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (155)
?قطعاً همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و کاهش در مالها و جانها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم؛ و بشارت ده به استقامت‌کنندگان! (155)

?الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ (156)
?آنها که هر گاه مصیبتی به ایشان می‌رسد، می‌گویند: «ما از آنِ خدائیم؛ و به سوی او بازمی‌گردیم!» (156)

?أولَٰئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَهٌ ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157)
?اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده؛ و آنها هستند هدایت‌یافتگان! (157)

?راز این آزمون و گونه‌گونی آن، این است که انسانها با استعدادهای گوناگون آفریده شده‌اند و عامل شکوفایی این استعداد امتحانهای متنوع است.

? صبر و شکر از کمالهای انسان است و این کمال، بدون آزمونهای گونه‌گون از قوه به فعلیت نمی‌رسد، از این رو خدای سبحان،
?گاه انسان را به #نعمت و #منحت[2] و #عزت
? و گاهی با #نقمت و #محنت و #مهنت می‌آزماید،

? تا شکر و صبر درونی او روشن شود. در ابتلای به ضرّاء و مصائب و شرایط سخت و تلخ، انسانهای صابر، و در امتحان به سرّاء و شرایط رفاه و آسایش، انسانهای شاکر شناخته می‌شوند، بر همین اساس، هنگام جنگ و اعزام نیرو، آزمون به شداید، کمبودها و صبر، و پس از پیروزی و دستیابی به غنایم جنگی، آزمون به مسائل رفاهی و شکر مطرح است.

?از تأکیدی که در این آیه و برخی دیگر از آیات آمده که «ما #حتماً شما را می‌آزماییم»: (لَنَبْلُوَنَّکُم) معلوم می‌شود که امتحان قضای حتمی خداست و هیچ کس بدون امتحان نخواهد بود، پس اگر کسی از خدا بخواهد که مرا امتحان نکن، دعای وی مستجاب نیست.

?باید چنین دعا کرد: خدایا! ایمان مرا راسخ و به من توفیق عطا کن تا از آزمایش تو سرافراز بیرون آیم.

?[1] . سوره بقره، آیات 155 ـ 157
?[2] . منحه: عطا و دهش (فرهنگ دهخدا، ذیل واژه منحت)

?اسلام و محیط زیستْ - صفحه 211
?حضرت آیت الله جوادی آملی مدظله العالی

#زلزله
#اسلام_و_محیط_زیست

دو دوست در بيابان همسفر بودند. در طول راه با هم دعوا كردند. يكي به ديگري سيلي زد. دوستي كه صورتش به شدت درد گرفته بود بدون هيچ حرفي روي شن نوشت:
«امروز بهترين دوستم مرا سيلي زد»

آنها به راهشان ادامه دادند تا به چشمه اي رسيدند و تصميم گرفتند حمام كنند.
ناگهان دوست سيلي خورده به حال غرق شدن افتاد. اما دوستش او را نجات داد.
او بر روي سنگ نوشت:
«امروز بهترين دوستم زندگيم را نجات داد»

دوستي كه او را سيلي زده و نجات داده بود پرسيد: چرا وقتي سيلي ات زدم ،بر روي شن و حالا بر روي سنگ نوشتي ؟ دوستش پاسخ داد :
«وقتي دوستي تو را ناراحت مي كند بايد آن را بر روي شن بنويسي تا بادهاي بخشش آن را پاك كند. ولي وقتي به تو خوبي مي كند بايد آن را روي سنگ حك كني تا هيچ بادي آن را پاك نكند.»

#حکایت

از شیخ بهایی پرسیدند:
“سخت می گذرد”
چه باید کرد؟

گفت: خودت که می گویی
سخت “می گذرد”
سخت که “نمی ماند"!

پس خدارا شکر که “می گذرد” و “نمی ماند".

امروزت خوب یا بد “گذشت”
و فردا روز دیگری است…

قدری شادی با خود به خانه ببر…
راه خانه ات را که یاد گرفت،
فردا با پای خودش می آید.

?یلدا را این گونه تعریف کنیم:?

ی: ⇦یا صاحب الزمان☆

ل: ⇦لوایت را علم کن☆

د: ⇦دیگر جدایی بس است‌☆

ا: ⇦اللهـم عجل لولیکــــ الفـرج☆

#پیشاپیش_یلداتون_مبارک?❤️